آموزش زبان مادری پیوستار زبان و ادبیات فارسی و بحران هویت قومی نوجوانان و جوانان

در تحقیق آموزش زبان مادری پیوستار زبان و ادبیات فارسی و بحران هویت قومی نوجوانان و جوانان به این مهم توجه شده است که ملت ایران، ترکیبی از اقوام ، زبان ها و گویش های مختلف است که بعضاً زبان مادری آنها غیر فارسی است. در این صورت ، همانند بسیاری از کشورها ، کشور ما نیز با مساله چند زبانگی مواجه است . چند زبانگی از زوایای مختلف آموزشی، فرهنگی و اجتماعی قابل تامل و بررسی است که هر یک مباحث وسیعی را به خود اختصاص می دهد . بدون پرده پوشی باید بگویم زبان مادری در ایران بیش از همه مورد توجه جریانات قوم گرا قرار گرفته و دستاویزی برای هجمه به وحدت ملی و تمامیت ارضی شده است. دراین تحقیق سعی بر آن است که از بعد اجتماعی موضوع زبان مادری و بومی و رابطه آن با بحران هویت و هویت قومی و ملی بررسی شود و به این پرسش ها پاسخ دهیم که با رسمیت دادن به آموزش زبان مادری ، بحران هویت و هویت قومی، انسجام اجتماعی و وفاق ملی کاهش می یابد یا تقویت می شود؟این تحقیق بر اساس اهداف پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است که هدف آن توسعه دانش کاربردی در زمینه نقش آموزش زبان مادری پیوستار زبان و ادبیات فارسی در هویت و بحران هویت نوجوانان و جوانان است. جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان متوسطه استان های آذربایجان شرقی ،آذربایجان غربی و کردستان در سالهای تحصیلی 92 الی 93 می باشد. در مجموع تعداد 229287 نفر جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند. تعداد یا حجم نمونه برابر 394 نفر محاسبه شده است.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه می باشد فرضیه تحقیق این است که بین آموزش زبان قومی (مادری) و بحران هویت نوجوانان و جوانان رابطه وجود دارد. ضریب همبستگی پیرسون بین آموزش زبان قومی (مادری) و بحران هویت در نوجوانان و جوانان برابر 193/0- =r با سطح معنی داری000/0 = p بدست آمده است ، بنابراین همبستگی معکوسی بین آموزش زبان قومی (مادری) پیوستار زبان و ادبیات فارسی وبحران هویت در نوجوانان و جوانان وجود دارد

کلیدواژه ها:

پیوستارآموزش ، زبان مادری ، هویت ، بحران هویت ، نوجوانان ، جوانان