تربیت از منظر قرآن

تربیت اسلامی، احیاء فطرت خداجوی انسان و پرورش ابعاد وجودی او در جهت حرکت به سوی کمال بینهایت است. ارزش وجودی انسان و اهمیت تربیت و پرورش اوست که خداوند به عنوان برترین مربی عالم، هدایت و تربیت او را بر عهده دارد، ویژگیهایش را میشناسد، جنبه های مثبت و منفی اش را در کتابش متذکر شده و طبق ساختار روحی و روانی که برای این انسان طراحی نموده، راهها و روشهای گوناگونی را در تربیت او پیش میگیرد و به رسولان و انبیاء خود متذکر میگردد که این انسان با این خصایص، باید به این طریق تربیت شود تا شایسته مقام خلیفهاللهی گردد. قرآن کریم به طور مستقیم و غیر مستقیم روشهایی را برای تربیت آدمی عنوان کرده است، او عشقی بزرگتر را در قلب انسان ایجاد میکند، الگوهای مثبت و منفی به او معرفی میکند، او را به تفکر دعوت میکند، نصیحت و موعظه اش میکند، تشویق و تنبیهاش میکند، او را با دوستان خوب همنشین میکند، مرگ را به او یادآور میشود و شأن و شخصیتش را مورد توجه قرار میدهد. از آنجا که تربیت و هدایت انسانها مهمترین موضوع عالم هستی است و تأکید بسیار زیادی بر آن شده، لذا بر آن شدیم تا ضرورت و هدف این مبحث عظیم و مهم را در مقالی اندک به صورت توصیفی، تحلیلی و کتابخانه ای جمع آوری نموده تا ارزش و شخصیت نوع انسان بر ما روشن و لزوم تربیت اسلامی او محرزمان گردد. در این نوشته، سعی شده است تا با توجه به اهمیت ویژه تربیت انسان، با بیان مختصر به معرفی برخی ویژگیهای انسان پرداخته و همچنین ضرورت تربیت انسان و چند روش تربیتی از منظر قرآن معرفی شود.

کلیدواژه ها:

تعلیم و تربیت ، تربیت قرآنی ، تعلیم و تربیت اسلامی