بررسی عوامل موثر بر رفتار اخلاقی کارکنان در سازمان ها

سازمان ها به صورت فزآینده ای خود را درگیر مساله ای می بینند که آنرا معمای اخلاقی می نامند. انسان ها دربعد فردی و شخصیتی دارای ویژگی های اخلاقی هستند که پندار، گفتارو رفتار آنها را شکل می دهد. ممکن است افراد وقتی در یک جایگاه و پست سازمانی قرار می گیرند،عواملی موجب می شود که رفتار متفاوتی از بعد فردی سر بزند که این ویژگی های انسانی بر روی میزان کارایی و اثربخشی سازمان تأثیربگذارد.اخلاق این قدرت را برای فرد و یا در بعد یک سازمان فراهم می نماید که خود کنترل و خود بهبودگر باشد. استفاده از اخلاق قابلیت سازمان ها را در کسب و کار افزایش داده و هزینه های سازمان و جامعه را کاهش می دهد. یکی از عمده ترین دغدغه های مدیران کارآمد در سطوح مختلف، چگونگی ایجاد بسترهای مناسب برای عوامل انسانی شاغل در تمام حرفه ها است، تا آنها با حس مسئولیت و تعهد کامل به مسایل درجامعه و حرفه خود به کار بپردازند و اصول اخلاقی حاکم بر شغل و حرفه خود را رعایت کنند. اخلاقی بودن یک سازمان در واقع به سبک خاصی از زندگی آن سازمان اشاره دارد. اخلاقی بودن سازمان هرگز به مجموعه باور های اخلاقی که در منشور اخلاقی آن آمده است محدود نمی شود، بلکه سازمانی اخلاقی است که زندگی آن و سبک تعامل آن با محیط و حیات گروهی اعضای آن در همه لحظه ها اخلاقی باشد. اخلاق اداری هم اکنون به نهضتی اصلاح گرایانه در مدیریت دولتی تبدیل شده است که به مطالعه و شناسایی قواعد و ضوابط رفتار انسان اداری و موضع هایی چون تدوین منشور اخلاقی، قوانین و استاندارد های رفتار،آموزش اخلاقیات، مدیریت اخلاق و تصمیم گیری اخلاقی می پردازد. در این مقاله مدل های رفتار اخلاقی و عوامل تأثیرگذار بر رفتار اخلاقی کارکنان بحث می شود.

کلیدواژه ها:

رفتار اخلاقی ، اخلاق اداری ، کارآیی ، سازمان ، مدیریت اخلاق