بررسی رابطه بین هوش سازمانی وقابلیت یادگیری سازمانی با نقش میانجی عملکرد سازمانی

هدف این پژوهش بررسی رابطه هوش سازمانی با قابلیت یادگیری سازمانی با نقش میانجی عملکرد سازمانی می باشد. روش تحقیقی از نوع توصیفی- همبستگی بوده و نوع هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق کارکنان آموزش و پرورش استان گلستان 281 نفر می باشد که با استفاده از جدول مورگان 162 نفر به عنوان حجم نمونه می باشد. به منظور گرد آوری داده ها از ابزار پیمایشی پرسشنامه هوش سازمانی آلبرخت و پرسشنامه قابلیت یادگیری سازمانی جرزوگومز و همکاران و پرسشنامه عملکرد پاترسون استفاده گردید. به منظور پایایی ابزار پرسشنامه از آلفای کرونباخ استفاده گردید که ضرایب به ترتیب هوش سازمانی 0.92، عملکرد سازمانی 0.87، قابلیت یادگیری سازمانی 0.89 و همبستگی بین داده ها برای تحلیل عاملی و کفایت نمونه گیری از آزمون KMO و بارتلت استفاده گردید. در بخش تجریه و تحلیل آماری از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، واریانس، همبستگی پیرسون) و انجام تحلیل عاملی از نرم افزار SPSS و برای بررسی و تحلیل فرضیات تحقیق از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار lisrel 8.8 بهره برده شده است. که با نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل یافته ها تحقیق که نشان می داد بین متغییر هوش سازمانی با عملکرد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و بین هوش سازمانی و قابلیت یادگیری سازمانی هم رابطه معنادار وجود دارد و در رابطه بین عملکرد و قابلیت یادگیری این رابطه صدق می کند که از نتایج بدست آمده از فرضیه اول (هوش سازمانی با عملکرد) و فرضیه سوم (عملکرد با قابلیت یادگیری) که روابط معناداری را نشان می دادند بنابراین می توان نتیجه گرفت که هوش سازمانی با قابلیت یادگیری سازمانی با نقش میانجی عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

هوش سازمانی ، قابلیت یادگیری سازمانی ، عملکرد سازمانی