نگرشی روان شناختی به مفهوم مکان به مثابه ظرف بازنمایی خاطرات جمعی در فضاهایعمومی

در این مقاله با دیدگاهی روان شناختی و با اتکاء به علوم رفتاری به رابطه بین مکان و فعالیت در آن، نگاه شده است.هدف، برانگیختن احساس نیاز به مکان های با هویتی است که قابلیت تداعی خاطرات جمعی را در اقوام هم محل با خود دارند. با بررسی دیدگاه صاحب نظران نسبت به مفاهیم مهم، به شناخت چگونگی تأثیر خاطرات جمعی بر ایجاد حس مکان پرداخته شده است. نتایج نشان دادکه، از آنجایی که خاطرات جمعی معمولاً از نسلی به نسل دیگر منتقال می شوند، احساس خاص به مکان عامل تقویت خاطرات جمعی است

کلیدواژه ها:

مکان ، خاطرات جمعی ، خاطره ، حس مکان