کیفیت زندگی در بافت قدیم شهرستان کاشان

کیفیت زندگی به دلیل گسترش روند صنعتی شدن و پیشرفت فناوری که توجه به بعد کمی زندگی انسان را مد نظر قرار می دهد و همچنین به دنبال غفلت از جنبه های کیفی زندگی انسان، طی چند دهه دی گذشته در کشور های غربی مورد توجه اندیشمندان و متفکران علوم انسانی قرار گرفت . در این راستا ، محققان علوم انسانی ضمن تعریف مفهوم کیفیت زندگی ، تلاش نمودند ابعاد و شاخص های مختلف این مفهوم را تعیین کنند و مورد سنجش قرار دهند. در این مقاله بررسی کیفیت زندگی در بافت فرسوده شهرستان کاشان مورد توجه قرار گرفته شده است. شاخص های مورد استفاده برای سنجش کیفیت زندگی عبارت اند از: وضعیت اقتصادی ) میزان درآمد، میزان هزینه ( ،نوع مسکن ) به لحاظ شخصی، پدری و استیجاری( ، بررسی و ضعیت اجتماعی ) میزان امنیت ، میزان بزهکاری ،میزان مشارکت اجتماعی، میزان اعتماد اجتماعی( ،بررسی وضعیت فیزیکی ) بهداشت ، کیفیت محیط (استفاده شده است. بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت، بافت قدیمی و تاریخی محله پامنار در زمینه ی امکانات فرهنگی، ورزشی، تفریحی، بهداشتی،خدماتی، فضای سبز، راه ها و غیره دچار کمبود های اساسی است و همین کمبود امکانات، مشکلاتی، از جمله عقب افتادگی فرهنگی- اجتماعی جوانان ساکن در بافت و تخلیه بافت از ساکنان را سبب شده است .بنابراین، احداث فضاهای ورزشی، فضای سبز، پارک وسایر تجهیزات شهری می تواند زمینه ای برای عدم تخلیه بافت، بهبود اوضاع بافت و نهایتاً حفظ بافت قدیمی و آثار تاریخی شود

کلیدواژه ها:

بافت ، کیفیت زندگی ، بافت فرسوده ، شهرستان کاشان ، بافت قدیمی