تاثیر آللوپاتی (دگرآسیبی) علف های هرز برخصوصیات رشد گیاهان زراعی (مروری)

آللوپاتی شامل هر دو نوع برهمکنش تحریک کننده و بازدارنده در گیاهان می باشد. از سال 1980 به بعد این پدیده بسیار مورد توجهقرار گرفت. مطالعات برروی تعدادی از محصولات، درختان، درختچه ها و علف هرز در هر دو شرایط آزمایشگاهی و مزرعه ای برایمشخص شدن پتانسیل آللوپاتی آنها و استفاده برای کنترول علف هرز انجام شد. محصولاتی متعلق به خانواده شببو ، گونه هاییبودند که مطالعات زیادی بر روی آنها برای پتانسیل آللوپاتیشان جهت کنترل علف های هرز انجام گرفت. در میان گونه های شببو،تربچه ی باغی (Raphanus sativus) برای کنترل سورگوم بیشترمورد مطالعه قرار گرفته است. فعالیت آللوپاتیکی یونجه(Medicago sativa) نیز بسیار مورد توجه قرار گرفته است. همچنین نقش آللوپاتی در تداخل علف های هرز بر روی تولیدمحصول مورد مطالعه قرار گرفته است. در پایان مطالعات آللوپاتی باید همسو با مطالعات اکولوژیکی و شیمیایی وهمچنین پیشنهادییکپارچه برای استفادهی کاربردی از گونه های گیاهی با پتانسیل آللوپاتیکی برای کنترل مشکل علف های هرز بکار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، کنترل علف های هرز ، پسماند گیاهان زراعی