تاثیر نفت بر رشد و بررسی پتاتسیل گونه Bunium persicum در گیتاه پالایی

آلودگی های محیط زیست به عنوان یکی عوامل بیابان زایی، از مهم ترین چالش های جوامع صنعتی و در حال توسعه می باشد . رویش موفقیت آمیز رستنی ها، بدون خسارت قابل توجه ، در خاک های آلوده ، مبین آن است که می توان به کمک کشاورزی و بیوتکنولوژی از مناطق آلوده سم زدایی کرد . در این پژوهش تاثیر نفت بر رشد گونه Bunium persicum جهت بررسی اولیه قابلیت گیاه پالایی این گونه در منطقه باغدر مورد بررسی قرار گرفته است . 5 کرت مجاور به ابعاد 1 × 1 متر در فروردین 91 به کشت نهال های این گیاه اختصاص یافت . پس از استقرار کامل بوته ها در اریبهشت 92 عملیات نفت پاشی بر روی اندام های هوایی انجام ونمونه برداری و شمارش پایه های مستقر شده قبل و بعد از اعمال تیمار نفت پاشی انجام شد . سپس با توجه به نوع داده ها و هدف تحقیق، میانگین گروه ها با استفاده از آزمون T مستقل با تیمار شاهد مقایشسه گردید . نتایج نشان داد پاشیدن نفت بر روی اندام های هوایی گونه زیره سیاه تاثیر ندارد . بنابراین با توجه به مقاومت اندام های هوایی گیاه زیره سیاه د رمقابل نفت ، به نظ میرسد این گونه برای گیاه پالایی مناسب باشد . لیکن پیشنهاد می گردد مطالعات تکمیلی رد خصوص جذب مشتقات نفتی در اندام های هوایی و زیر زمینی و قابلیت گیاه پالایی این گونه انجام گردد .

کلیدواژه ها:

باغدر ، گیاه پالایی ، نفت Bunium persicum