هماهنگی زنجیره تامین با استفاده از قرارداد تاخیر در پرداخت با در نظر گرفتن تقاضای وابسته به اعتبار

دراین مقاله، یک زنجیره تامین با یک بالادست و یک پاییندست در نظر گرفته شده است که در آن مشتریان زنجیره تامین می توانند از تاخیر در پرداخت وجوه کالاهای خریداری شده خود، بهره ببرند. در زنجیره تامین غیرمتمرکز، خرده فروش صرفا قابلیت ارایه یک دوره اعتبار محدود را دارا است. تحت این شرایط فرض شده است که درصد مشخصی از مشتریان تمایل به استفاده از اعتبار دارند. در این مقاله بالادست با ارائه یک طرح انگیزشی بر اساس تاخیر در پرداخت، خریدار را در طرح بهینهسازی سرتاسری طول دوره اعتبار متقاعد می کند. تقاضای مشتریان احتمالی و میانگین آن وابسته به مدت اعتبار ارایه شده از سوی خردهفروش در نظر گرفته شده است. مدل پیشنهادی، هماهنگی سرتاسری را برای بهینه سازی تصمیمات طول دوره اعتبار، تحت شرایطی اطمینان میدهد. مدل قابلیت تقسیم سود بین اعضای زنجیره تامین برای مشارکت آنها را دارد. حداقل و حداکثر طول دوره تاخیر در پرداخت قابل قبول، برآورد شده است. نتایج حاصل از مدل سازی و بررسی های عددی نشان می دهد که مدل قابلیت هماهنگی زنجیره تامین را دارد و مطابق انتظار، سود زنجیره تامین در حالت هماهنگ بیشتر از حالت غیرمتمرکز است. علاوه بر این، محاسبات عددی نشان میدهد که تصمیم گیری متمرکز منتج به افزایش طول دوره اعتبار و نهایتا سود زنجیره تامین را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

هماهنگی زنجیره تامین ، تاخیر در پرداخت ، تقسیم سود ، تقاضا