ادغام توسعه ی پایدار کسب و کار در سطح شرکت و بازارهای اخلاق

هدف از این مقاله ارائه نتیجه تحقیقات بر روی موضوع مسائل توسعه ی پایدار در سطح شرکت و تأثیر آن بر گزارشگری غیر مالی شرکت است. در این مقاله ارتباط بین اخلاق و توسعه در چارچوب توسعه ی پایدار مدنظر قرار گرفته شده است. از بین نگرش های مختلف به توسعه ی پایدار، نگرش سرمایه ای به توسعه انتخاب شده است. در این نگرش، توسعه پایدار شامل چهار سرمایه ی ارزشمند مادی، طبیعی، انسانی و اجتماعی است. در قالب این موارد با استفاده از روند متغیرها، به آینده نگری و چشم انداز آن محورها در ایران و چند کشور رقیب ایران در سند چشم انداز پرداخته شده است. این مقاله، اصولی که کسب و کارها و بازارهای اخلاقی می توانند برای توسعه ی پایدار استفاده نمایند را شناسایی و ادغام می کند. این مهم، از طریق استدلال قیاسی در زمینه ای از اصول اخلاقی به زمینه هایی از سیستم های اجتماعی و اقتصادی کسب و کار انجام می شود. نتایج نشان دهنده ی تأثیر توسعه ی پایدار اصول اخلاقی بر فرآیندهای کسب و کار است و توضیح می دهد که چگونه اصول اخلاقی کسب و کار پایدار توسط خود مدیران درک می شود. تمرکز اصلی این مقاله روی شناسایی مفهوم اصول اخلاقی کسب و کار پایدار براساس اصول توسعه ی پایدار است. نتایج تحقیقات انجام شده تحت عنوان مشکلات اصول اخلاقی توسعه ی پایدار در سطح سازمانی و تأثیر آن بر گزارشگری غیر مالی از سرمایه گذاری در میان شرکت های ایران ارائه و بحث شده است. مدل توسعه پایدار یک رویکرد سه گانه ی اصلی را تشکیل می دهد و دامنه وسیعی از منافع افراد ذینفع را که شامل محیط و اجتماع می شود در نظر می گیرد. این رویکرد ها در پایداری نوآوری مشترک، مؤثر و اجرایی هستند و می توانند پایداری را در فرایند های کاری و شرکت ها جای دهند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، مدل استراتژیک توسعه پایدار ، بازارهای اخلاقی ، کیفیت زندگی ، سرمایه اجتماعی ، حکمرانی خوب