بکارگیری شیوه های مدیریت تعارض در مدارس براساس دیدگاه اسلام و متخصصان مدیریت توسط مدیران مدارس

اهداف پژوهش حاضر عبارت است از: 1) ارائه سبک ها و شیوه های مدیریت تعارض بین فردی مبتنی بر مکتب اسلام و متخصصان مدیریت برای حل تعارضت مدرسه 2) میزان آگاهی و کاربرد مدیران مدارس از شیوه های مدیریت تعارض مطرح در دیدگاه اسلام و متخصصان مدیریت. در این پژوهش، از روش تحلیل محتوا برای استخراج دیدگاه اسلام و برای سنجش نوع مدیریت تعارض مدیران مدرسه، از روش زمینه یابی به صورت تلفیقی استفاده شد. جامعه آماری روش تحلیل محتوا، 48 کتب حدیثی و تاریخی بود که 87 فصل کتب مذکور با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند، به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. در روش زمینه یابی، 114 نفر از مدیران مدارس دخترانه منطقه 12 شهر تهران جامعه آماری را تشکیل دادند که 87 نفر از این مدیران با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی، به عنوان نمونه پژوهش زمینه یابی انتخاب شد. در این پژوهش پس از استخراج دیدگاه اسلام، براساس مشترکات دو دیدگاه اسلام و متخصصان مدیریت در زمینه شیوه های مدیریت تعارض، پرسش نامه ای ساخته و از آن جهت سنجش شیوه های مدیریت تعارض مدارس استفاده شد. یافته ها نشان داد: صاحب نظران مدیریت و مکتب اسلام بر امکان استفاده از شیوه های هفتگانه (مدارا، مذاکره، وابستگی بین اعضاء، اعمال قدرت، میانجی گری، حکمیت و مشاوره) مورد بررسی، جهت اداره تعارض توافق دارند. ولی این دو دیدگاه در ارتباط با تعاریف، نتایج، شرایط استفاده و نمونه فعالیت های مورد نظر در هر یک از شیوه ها با یکدیگر تفاوت هایی دارند. مدیران مدارس منطقه 12 شهر تهران از شیوه های مختلف هفت گانه استفاده می کنند. 65 % مدیران مدارس منطقه 12 نسبت به برخی از شیوه های حل تعارض اسلام شناخت داشتند که در بین این شیوه ها، بیش ترین اشاره به شیوه رفق و گذشت (54/05%) و کمترین اشاره، به شیوه میانجی گری (2/70%) شده است. مدیران بیشتر از شیوه میانجی گری و کمتر از شیوه اعمال قدرت استفاده می کنند. بین مدیران دخترانه مدارس اسلامی و عادی منطقه 12 شهر تهران از نظر میزان استفاده از شیوه های مدیریت تعارض اختلاف معنی داری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

شیوه های مدیریت تعارض ، دیدگاه اسلام ، متخصصان مدیریت ، مدیران مدارس