بررسی پتانسیل های گردشگری در توسعه پایدار روستایی(نمونه موردی: روستای پالنگان)

در عصر حاضر گردشگری به طور اعم و پایداری گردشگری به طور اخص در مناطق توریستی شهری و روستایی، به یکی از مهمترین مباحث در محافل علمی و آکادمیک جهان تبدیل شده است. مقاله حاضر با هدف توان سنجی و شناسایی و معرفی مشکلات گردشگری در روستای پالنگان و همچنین ارائه راهکارهایی در جهت توسعه پایدار گردشگری انجام گرفته است. تاکید اصلی این مقاله بر بررسی ظرفیت های گردشگری منطقه جهت مساعدت توسعه پایدار روستایی است. پژوهش حاضر سه بعد مهم گردشگری شامل ابعاد اقتصادی،فرهنگی و طبیعی را مد نظر قرار می دهد. به بررسی توان ها،ضعف ها،فرصت ها و تهدیدهای گردشگری در روستای مذکور از نگاه گردشگران پرداخته است. لذا برای انجام کار روش های اسنادی-کتابخانه ای است. جاذبه های طبیعی و شرایط خاص آب و هوایی مهم ترین نقاط قوت و صعب العبور بودن جاده ها و راه های ارتباطی روستا در فصل سرد، کمبود امکانات جهت اقامت گردشگران، مهاجرت روستاییان در فصل سرد به علت کمبود امکانات رفاهی و عدم سرمایه گذاری دولتی مهم ترین نقاط ضعف گردشگری روستا هستند. همچنین افزایش تمایل مردم به گذراندن اوقات فراغت در مناطق خوش آب و هوا، موقعیت جغرافیایی مناسب، وجود جاذبه های گردشگری و تاریخی و معرفی روستا به عنوان روستای هدف گردشگری مهم ترین فرصت های گردشگری پالنگان محسوب می شود. می بایست با گسترش نقاط قوت و کاهش نقاط ضعف ، این روستا را در جهت توسعه پایدار اقتصادی، اجتماعی و طبیعی سوق دهیم.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، روستا ، گردشگری ، ظرفیت ها ، پالنگان