بررسی نقش مدیران در توانمندسازی کارکنان با تأکید بر تفاوتهای شخصیتی آنها(مطالعه موردی: موسسات غیرانتفاعی استان گیلان)

امروزه شکاف ، میان ملتها و جوامع دانایی و نادانی است . بنابراین چالش اصلی ، چالش نیروی انسانی دانا و تواناست .. انسان تنها عنصر ذی شعور است که به عنوان هماهنگ کردن سایر عوامل سازمانی، نقش اصلی را در میان کلیه عوامل دارد. می توان به سادگی بیان نمود که بدون افراد کارآمد ، دستیابی به اهداف سازمانی غیر ممکن است. از این رو ، منابع انسانی ، نقش اساسی در رشد ، پویایی و بالندگی و یا شکست و نابودی سازمانها دارند از سویی دیگر ، وجه تمایز بارز نگرشها و رفتارهای بشر وابسته به تفاوتهای فردی و شخصیتی آنهاست. هدف پژوهش حاضر، بررسی تقابل دیدگاههای مدیران و کارکنان در رابطه با شناخت تفاوتهای شخصیتی و سطح توانمندسازی روانشناختی کارکنان است.روش پژوهش حاضر ، توصیفی- پیمایشی است و برای هر یک از کارکنان و مدیران پرسشنامه های استاندارد بومی شده استفاده شده است. نتایج حاصل از بررسی فرضیه های یک و دو، نگرش مثبت کارکنان و مدیران را نسبت به رابطه تفاوتهای شخصیتی با توانمندسازی روانشناختی آنها اثبات نمود ؛ نتایج حاصل از بررسی فرضیه سوم نیز تشابه دیدگاه مدیران و کارکنان در رابطه با متغیرهای تفاوتهای شخصیتی و توانمندسازی روانشناختی کارکنان را نشان داده است ؛ در پایان نیز پیشنهادهایی جهت بهبود وضعیت و تحقیقات آتی ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی کارکنان ، شخصیت ، تفاوتهای شخصیتی