اولویت بندی علائق ورزشی و مقایسه تاثیر عوامل جمعیت شناختی بر مخارج ورزشی خانوارهای شیرازی با تاکید بر محل سکونت (محروم، نیمه برخوردار و برخوردار)

تحقیق حاضر با هدف، اولویت بندی علائق ورزشی و مقایسه تاثیر عوامل جمعیت شناختی بر مخارج ورزشی خانوارهای شیرازی با تاکید بر مناطق محروم، نیمه برخوردار و برخوردار انجام شد. این تحقیق از حیث هدف کاربردی و از نوع پژوهشهای توصیفی بوده که به صورت پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری کلیه خانوار شهر شیراز در سال 1393 به تعداد 441784 خانوار، در قالب 10 منطقه بود. نمونه تحقیق با استفاده از جدول مورگان 400 خانوار تعیین شد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته در سه بخش عوامل جمعیت شناختی، علائق ورزشی و مخارج ورزشی خانوار بود که روایی آن توسط جمعی از متخصصین و پایایی آن با استفاده از تکنیک آزمون- آزمون مجدد؛ با کسب ضریب همبستگی 0/88 حاصل شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (فراوانی، فراوانی درصدی و میانگین) و استنباطی (آزمون فریدمن و آزمون مجذور کای) استفاده شد. یافته ها نشان داد، در منطقه برخوردار پیاده روی، شنا و کوهنوردی، در منطقه نیمه برخوردار پیاده روی، آمادگی جسمانی و شنا و در منطقه محروم پیاده روی، فوتبال و کشتی بیشترین اولویت را به خود اختصاص میدهد. همچنین رابطه معنیداری (فرمول در متن اصلی مقاله) بین میزان مخارج ورزشی خانوار براساس (سطح تحصیلات، وضعیت شغل و میزان درآمد) وجود دارد. به گونه ای که مردها، افراد متاهل و شاغل، گروه سنی 31 تا 35 سال، دارای تحصیلات دیپلم، خانوادههای دو فرزندی، دارای درآمد بین 522 هزار تومان تا 1 میلیون و دارای منزل شخصی در طول سال هزینه بیشتری را برای ورزش کردن اختصاص میدادند.

کلیدواژه ها:

علائق ورزشی ، اولویت بندی ، منطقه محل سکونت ، شهر شیراز