بررسی ارتباط دبی ورودی رودخانه سیمره با غلظت یونهای اصلی موجود در آن

رودخانه های سیمره و کشکان سر شاخه های رود کرخه هستند و حوزه آبریز بالای آن را با وسعت 38000 کیلومتر مربع تشکیل می دهند. رود سیمره به طول 417 کیلومتر و شیب 0/3 درصد از به هم پیوستن رودخانه های قره سو و گاماسیاب تشکیل شده و مهمترین سرشاخه های فرعی آن چرداول و شیروان می باشد. با توجه به عملیات آبگیری سد سیمره برروی این رودخانه، از ابتدای سال 90 از مخزن سد بصورت دوره ماهانه نمونه برداری شده ومورد انجام آزمایشات آنالیز شیمیایی قرار گرفته است. نکته مورد نظر در خصوص رابطه نتایج آنالیز ها با میزان دبی ورودی به مخزن بصورت ذیل قابل بیان می باشد. میزان دبی ورودی با غلظت یون های کلر، نیترات، سدیم وپتاسیم رابطه مستقیم ولی میزان دبی ورودی با غلظت یون های کلسیم، منیزیم، سولفات ودر نهایت با سختی کل وهدایت الکتریکی آب رابطه معکوس داشته است. که می توان دلایلی مانند: قرار گیری کل حوزه مورد نظر در آب وهوایی یکسان در طول مسیر رود سیمره از نظر کشاورزی وآلوده نمودن آب های ورودی سیمره با کودهای نیتراتی مورد استفاده در بخش کشاورزی، انحلال کانی سیلویت(کلریت پتاسیم) در شدت بارندگی های زیاد و ورود آنها به حوزه آبریز که موجب افزایش کلر وپتاسیم در دبی بالای رودخانه و همچنین وجود شیب تقریبا زیاد رود سیمره فرصت نداده تا انحلال سنگهای آهکی ودولومیتی را در دبی های بالا محیا نماید، که این امر کاهش سختی وEC آب را در دبی های ورودی بالا بهمراه داشته است.

کلیدواژه ها:

رود سیمره ، دبی ورودی ، یونهای موجود در آب ، هدایت الکتریکی