بررسی رابطه بین درجه تنوع پذیری و ساختار مالکیت بر ثبات مالی بانکهای پذیرفته شده دربورس اوراق بهادار تهران

ساختار مالکیت در بانک های خصوصی موجود در بورس اوراق بهادار تهران می تواند با تغییر ساختار مدیریتی هم درجه تنوع پذیری در بازار را تغییر دهد و هم با تصویب قوانین متفاوت ریسک اعتباری، ثبات مالی بانک را تحت تاثیر قرار دهد. علی رغمهای این رابطه بدلیل وجود عوامل مطالعات وسیع صورت گرفته درباره رابطه بین درجه تنوع پذیری و ثبات، بسیاری از جنبه متعدد هنوز ناشناخته مانده است. لذا بررسی رابطه درجه تنوع پذیری و ساختار مالکیت و ثبات مالی بانک های پذیرفته شدهدر بورس اوراق بهادار تهران از اهمیت بالایی برخوردار است که از جنبه های مجهول این تحقیق به شمار می رود. جامعهآماری این تحقیق بانک های موجود در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 7831 تا 7831 است و روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی، تحلیلی و استفاده از مدل های سنجی و داده های تابلویی می باشد. با توجه به نتایج آزمون هاسمن وعدم معنی داری آماره حاصل، روش اثرات تصادفی انتخاب گردید و آزمون اف لیمر نشان از تایید روش داده های تابلویی است.تحقیق حاضر از دو رگرسیون اصلی تشکیل شده است که اولی با استفاده از شاخص هرفیندال هرشمن در پرداخت تسهیلات و دومی با استفاده از شاخص ضریب تمرکز 8 بانک اول در سپرده ها انجام گرفت. در واقع نتایج حاکی از آن است که هرچهتمرکز پرداختی های بازار وام بیشتر شود و وام های پرداختی در دست اقلیتی خاص باشد، میزان مطابات معوق بانک و بیثباتی مالی بانک ها افزایش می یابد. این بدان معناست که هرچه در پرداخت تسهیلات رقابت وجود داشته باشد و شفافیت در این زمینه وجود داشته باشد، بی ثباتی مالی کاهش می یابد. همچنین نتایج حاکی از آن است که تمرکز در بین بانک ها وانحصار بین بانک ها نیز اثر منفی بر ثبات مالی بانک ها دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که هرچه مالکیت بانک ها در بورس از انحصار بالاتری برخوردار بوده و مجموع سهامداران بالای 5 درصد بیشتر باشد، بی ثباتی های مالی و مطالبات معوق بانکی کمتر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

درجه تنوع پذیری ، ساختار مالکیت ، ثبات مالی ، بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران