بررسی میدانی و آزمایشگاهی تأثیر دانه بندی بر مقاومت اصطکاکی رویه های آسفالتی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 803

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ROAD-27-71_005

تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1394

چکیده مقاله:

با افزایش حجم ترافیک و سرعت وسیله نقلیه در جاده ها، تعداد تصادفات نیز افزایش یافته است. یکی از عوامل بروز تصادفات و تشدید آن کاهش اصطکاک در فصل مشترک بین تایر وسیله نقلیه و سطح جاده به خصوص در شرایط مرطوب است. مقاومت لغزشی رویه آسفالتی تابعی از بافت ریز و درشت سطح می باشد که توسط سنگدانه موجود در مخلوط اسفالتی حاصل می شود. از جمله خصوصیات مهم سنگدانه در ایجاد بافت مناسب روسازی جنس و اندازه آنها می باشد. جنس مصالح در ایجاد بافت ریز و اندازه سنگدانه ها در ایجاد بافت درشت تأثیر گذار است. یکی از راه کارهای بهبود و افزایش مقاومت لغزندگی راه ها انتخاب مناسب اندازه مصالح سنگی می باشد. در این مقاله به منظور بررسی تأثیر دانه بندی بر مقاومت اصطکاکی، 25 نمونه آسفالتی با استفاده از دستگاه مغزه گیری با فواصل 5 کیلومتری از آزاد راه تهران- قم تهیه و اصطکاک سطح آنها با استفاده از دستگاه آونگ انگلیسی اندازه گیری گردید. سپس با استفاده از روش سانتفریفیوژ درصد قیر و دانه بندی نمونه ها تعیین شد. در ادامه چهار دانه بندی در محدوده دانه بندی های به دست آمده انتخاب و با ساخت نمونه های آسفالتی درصد قیر بهینه به روش مارشال محاسبه گردید و پس از ساخت نمونه های ژیراتوری با درصد قیر بهینه بافت ریز و بافت درشت اندازه گیری شد. تحلیل نتایج میدانی و آزمایشگاهی نشان می دهند با تغییر دانه بندی خصوصیات اصطکاکی مخلوط آسفالتی تغییر کرده و دانه بندی S شکل از عملکرد مناسب تری به لحاظ ایمنی برخوردار است و می توان از این موضوع در طرح مخلوط آسفالتی به منظور کاهش تصادفات استفاده کرد.

نویسندگان

محمود عامری

دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

ابوذر شفیع پور

دانش آموخته کارشناسی ارشد، مهندسی مشاور اتحاد راه، تهران، ایران- نویسنده مسئول

محمدرضا احدی

عضو هیئت علمی، پژوهشکده حمل و نقل، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران