فرهنگ پیشگیری از اتلاف منابع ملی و راه های ایجاد آن

دراین مقاله منظور ازمنابع ملی علاوه برمنابع طبیعی روزمینی و زیرزمینی و یا ساخته دست و مغز آدمی منابع دیگری نیز هست که میتوان آنها را منابع انسانی نامید منابع اخیر سرمایه هایی مانند وقت و نیروی جسمانی و روانی مردمی را که درسرزمینی زندگانی می کنند شامل میشود دانشمندانی که درباره منابع ملی و چگونگی پیشگیری ازاتلاف آنها را بررسی می کنند عدم توجه به بااستعداد و بی اعتنایی نسبت به تربیت درست آنان یا ازدست دادن افراد فرهیخته را نیز نوعی اتلاف منابع ملی می شمارند درکشورهای پیشرفته جهان برای پیشگیری ازاتلاف منابع مذکور علاوه برمتخصصان تولید و توزیع این منابع ازجامعه شناسان و روانشناسان اجتماعی کمک می خواهند نتایج پژوهشهای این دانشمندان نشان داده است که برا یدرمان این اسیب اجتماعی دروهله اول باید به تغییر رفتارمصرف کنندگان یعنی تبدیل رفتار همراه با اسراف و تبذیر کنونی آنان به رفتاری اندیشیده و توام با اقتصاد پرداخت برای محقق ساختن این تغییر غالبا دوخط مشی درپیش گرفته میشود خط مشی اول که درظاهر زود به نتیجه می رسد خط مشی قهری یا اجباری و خط مشی دوم فرهنگ اموزی است دراین مقاله نویسنده نخست به بیان عناصر سازنده فرهنگ پیشگیری پرداخته و سپس موانع ایجاداین فرهنگ را بررسی کرده و درپایان مبانی و روشهای ایجادفرهنگ پیشگیری ازاتلاف منابع را برشمرده و نشان داده است که ایجاداین فرهنگ عمدتا ازطریق نظام اموزش و پرورش به معنی وسیع کلمه میسر است

کلیدواژه ها:

خط مشی قهری و اجباری ، فرهنگ آموزی ، خودمحوری ، ارتباط درک متقابل