بررسی مسمومیت در کودکان بستری شده در بیمارستان علی بن ابیطالب (ع) زاهدان 1385

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,566

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICEM02_120

تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1386

چکیده مقاله:

مسمومیت های کودکان شایع از اورژانسهای کودکان می باشد . آگاهی از اپیدمیولوژی مسمومیت در هر نقطه در برنامه ریزی برای پیشگیری و در مان آن نقش معمی دارد . این مطالعه جهت بررسی خصوصیات کودکان مسموم و علل مسمومیت ها در آن ها را دارد. در بیمارستان علی بن ابیطالب زاهدان سال 1385 انجام پذیرفته است. مواد و رشها: در این مطالعه گذشته نگر کلیه کودکان مراجعه کننده به بیمارستان علی بن ابیطالب زاهدان که تشخیص مسمومیت در آنهاقطعی شده بود . از طریق جمع آوری اطلاعات مندرج در پرونده ها مورد بررسی قرار گرفتند . یافته ها در طی این مدت 51 کودک بستری شدند که از این تعداد 24 نفر دختر (1/47%) و. 27 مورد پسر (9/52%) که دامنه سنی آنها از شش ماه تا 10 سال بود. در تمام موارد مسمومیت از طریق خوراکی بوده است بیشترین موارد مسمومیت داروئی با 9/48% شامل داروهای آرام بخش قرص LD – شربت آموکسی بود. پس از آن مواد مخدر و نفت هر کدام با (6/21%) و پس از آن مواد شوینده با (9/5%) و حشره کشها (2%) قرار داشتند. عوارض متعددی از قبیل تهوع و استفراغ – اسهال – سیانوز – افت فشار خون – تشنج و خواب آلودگی دیده شده . موارد مرگ مشاهده نگردیده و میانیگین مدت اقامت در بیمارستان 1/2% انحراف میانیگن 3/1 بود. بحث و نتیجه گیری: با توجه به این کودکان در سنین پایین قادر به تشخیص عوامل خطر زا در بسیاری از موارد نیستند و گاها حس کنجکاوی باعث مصرف مواد مختلف می گردد لذا آموزش خانواده ها در زمینه نگهداری مواد مختلف از جمله مواد شیمیایی و داروها می توان تا حدود بسیار زیاید از بروز این گونه حوادث جلوگیری کرد . با توجه به بالاتر بودن موارد مسمومیت توسط اپیوم ها و مواد مخدر در این منطقه (1/26%) در مقایسه با تحقیقاتی که در مناطق مختلف دیگر صورت گرفته است . آگاهی دادن به خانواده ها شاید راهی موثر در کاهش این موارد مسمویت باشد.

نویسندگان

نسرین محمودی

لیسانس دانشگاه علوم پزشکی – زاهدان بیمارستان علی بن ابیطالب