فاشیوتومی در Crush injury در حادثه زلزله بم و پیگیری دوساله بیماران
محل انتشار: دومین همایش سراسری طب اورژانس
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,076
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICEM02_109
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1386
چکیده مقاله:
در ساعت 5:30 صبح روز 5 شنبه دی ماه 1382 ( 26 دسامبر 2003) زلزه ای هولناک قدرت 7/5 در مقیاس ریشتر در جنوب کرمان ، در شهرستان بم روی داد که حدود 80 هزار کشته و زخمی بر جای گذاشت.
بیمارستان الزهرا(س) شهر اصفهان بعنوان یکی از مراکز ارجاع مصدومان این حادثه پذیرای حدود 255 بیمار بود که از این تعداد 20 نفر به علت صدمات نسج نرم در اندام های تحتانی و فوقانی تحت عمل فاشیوتومی اندام قرار گرفتند . این بیماران از نظر وضعیت عمومی و شرایط بالینی ، وضعیت مدیکال بررسی شدند . هدف از انجام این مطالعه بررسی عوارض و سرانجام اندام در بیماران فاشیوتومی شده ی باشد.
روش و اجرا:
از 255 بیمار زلزله زده ای که به بیمارستان الزهرا (س) ارجاع داده شده است. در 20 بیمار مبتلا به Crush injury در 26 اندام فاشیوتومی انجام شد و این بیماران در طی مدت 24 ماه تحت پیگیری مناسب قرار گرفتند.
در این بیماران اندامها در دراز مدت از نظر عملکرد حسی و حرکتی و دامنه حرکات مفاصلی بررسی شدند.
نتایج:
کلیه بیماران مورد مطالعه بعد از 24 ماه از حائثه قادر به راه رفتن در اندام گرفتار در حد قابل قبول بودند. در اندام وجود داشت که بااستفاده از Ankle Splint بیماران به راحتی قادر به راه رفتن بودند.
در 7 بیمار (11 اندام) حس اندام ها بصورت هیپوستزی یا هیپرستزی بازگشت کامل داشته است و بقیه بیماران حسی اندام در حد قابل قبول و نسبی برگشت داشت و تنها در یک بیمار که تحت دبریدمان رادیکال قرار گرفته بود تنها حس عصب صافن وجود داشت و حس کف پا بازگشت نکرده بود.
دامنه حرکات مفاصل اندام در سه مورد با محدودیت همراه بود که بعد از عمل جراحی اصلاحی در وضعیت قابل قبول قرار گرفت.
بحث و نتیجه گیری:
انجام فاشیتومی در اندامهای دچار Crush syndrome نه تنها عوارض خطرناکی برای بیمار ندارد بلکه در نگهداری عضو و حتی ایجاد عملکرد اندام در حد قابل قبول کمک کننده می باشد ، لیکن این بیماران نیاز به توجه و پیگیری و حمایت بعد از عمل و عمل جراحی ترمیمی و اصلاحی اندام و استفاده از ارتوزهای مناسب جهت بهبود عملکرد عضو دارند. در نهایت با توجه به فرهنگ کشور ما که از نظر بهداشت روانی فرد جامعه ، قطع عضو باعث عواقب جبران ناپذیری می شود لذا نجات اندام را باید به عنوان یک اقدام مهمم درمانی – حمایتی برای بیماران Crush injury در نظر داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اکبر بیگی
استادیار جراحی عمومی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
سیدابراهیم نوریان
استادیار جراحی عمومی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
حسین ظاهری
دستیار تخصصی جراحی عمومی ،دانشگاه علوم پزشکی اصفهان