واکاوی عوامل تبیین کننده پایداری اجتماعی در مناطق روستایی (مطالعه موردی: شهرستان چرداول)

توسعه پایدار روستایی منوط به پایداری ابعاد مختلف توسعه (اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی)است؛ به طوریکه بدون تحقق پایداری در هر یک از ابعاد مذکور، توسعه ی پایدار روستایی با چالش هایمتعددی مواجه خواهد شد. در این میان، پایداری اجتماعی یکی از سه رکن اساسی و هدف غاییتوسعه ی پایدار بوده که محققان در پژوهش حاضر به دنبال بررسی وضعیت کلی آن و همچنین عواملتبیین کننده ی پایداری اجتماعی در بین جوامع روستایی هستند. جامعه آماری پژوهش حاضر را که برمبنای هدف کاربردی و روش توصیفی است، کلیه ی سرپرستان خانوارهای مناطق روستایی شهرستانچرداول (N=9107) تشکیل می دهد که با استفاده از فرمول کوکران، 260 نفر به عنوان نمونه انتخابشده اند. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بوده که روایی آن با مراجعه به اساتید دانشگاهیو انجام اصلاحات لازم تأیید شده است. برای بررسی پایایی ابزار تحقیق، سی پرسشنامه در یکروستای خارج از محدوده ی مورد مطالعه تکمیل شد و ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده برای ابعادمختلف پرسشنامه، نشان دهنده قابلیت اعتماد و اعتبار بالای ابزار تحقیق بود. برای دستیابی به اهدافپژوهش، از آزمون های توصیفی و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که سطح پایداریاجتماعی در بین 52 درصد افراد مورد مطالعه در سطح ضعیف و بسیار ضعیف، در بین 26 درصد آنهادر سطح متوسط و در بین 22 درصد افراد، در سطح زیاد و بسیار زیاد است. نتایج مدل تحلیل مسیرنشان داد که سه متغیر امنیت (0/837)، عدالت (0/096) و کیفیت زندگی (0/872)، رابطه ی مستقیمی با پایداری اجتماعی روستاییان شهرستان چرداول دارد و در مجموع می توانند 62/1 درصد از تغییرات پایداری اجتماعی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، توسعه روستایی ، پایداری اجتماعی ، تحلیل مسیر ، شهرستان چرداول