اثراوقات فراغت و گردشگری ورزشی ایثارگران بر رضایت مندی شغل

درراستای هدف پژوهش حاضرتعداد 133 نفرجانباز، با نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به منظورگردآوری دادهها ازپرسشنامه های اطلاعات فردی (ویژگی های جمعیت شناختی, سوال درخصوص داشتن اوقات فراغت, گردشگری ووقت آزاد) و پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلدورث دربین آنها به اجرا درآمد. هاپاک رضایت شغلی را به عنوان ترکیبروانشناسی و پیشامدهای محیطی که باعث می شود شخص از روی صداقت بگوید ((من با کارم خشنود هستم)) تعریف میکند.(میلان تی میستری، 2010). از پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلدورث (1951) که حاوی 19 سوال پنج گزینه ایاست به ترتیب به شدت موافق (9)، موافق (4)، بلا تکلیف (3)، مخالف (2)، وبه شدت مخالف (1) برای اندازه گیری میزانرضایت شغلی جانبازان انتخاب گردید. برطبق جدول نتایج آزمون t مستقل نشان می دهد که نسبت به رضایت شغلیتفاوتی مشاهده نگردید. یعنی در هیچ یک از متغیرهای دو حالتی وضعیت شغل (آزاد ودولتی) و نوع منطقه (سکونت) بارضایت مندی از شغل جانبازان تفاوت معناداری مشاهده نشد. براساس نتایج آزمون f فیشرنیزدرپرسشنامه رضایت شغلیبری فیلدورث نیزبین جانبازان تنها ازنظر اوقات فراغت f(3.130): 5/68, p: 0/001، وضعیتاقتصادی f(3.13.): 10/30, p:0/00 ومیزان گردشگری جانبازان f(3.130): 2/22, p:0/04 تفاوت معناداربودهاست.به عبارتی جانبازانی که میزان اوقات فراغت بیشتر و میزان گردشگری بهتری داشته از رضایت شغلی بیشتری نیزبرخوردار می باشندهمچنین وضعیت اقتصادی بهتر رضایت شغلی مناسبتری به برای جانبازین به همراه داشته است.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، ایثارگران ، رضایت مندی شغل