بررسی و مقایسه رفتار سامانه های جوی باغچه و سلول ماندبیولوژیکی در کاهش آلودگیرواناب های سطحی (مطالعه موردی : منطقه ولنجک تهران)

اهمیت استفاده از آب های سطحی به عنوان یکی از منابع مهم تجدیدپذیر و استفاده از آن در مصارف غیرآشامیدنی در کشور ماکه بخش اعظم ان در اقلیم خشک قرار گرفته است، بر کسی پوشیده نیست. لیکن، آلودگی این آبها و نداشتن استانداردهای لازم کیفی مسئله ای است که استفاده از این منابع ارزان و پراهمیت را با چالش جدی مواجه می سازد . در این میان، نقش سامانه های مناسب و راهکارهای مدیریتی که بتواند به طور مؤثری و با هزینه ای ارزان، این مشکل را کاهش دهد، انکارناپذیراست.در این مقاله استفاده از سامانه های جوی باغچه و سلول ماند بیولوژیکی در حوزه ولنجک تهران مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفته است و عملکرد و هزینه های اجرا و بهره برداری دو سامانه با هم مقایسه گردیده است. بدین منظور، حوزه مورد نظر باتوجه به مشخصات فیزیکی، هیدرولیکی و شهری به 27 زیرحوزه تقسیم شده و سپس مدل کمی- کیفی آب های سطحی منطقه ولنجک تهران با استفاده از نرم افزار SWMMتهیه گردید [ 3]. در ادامه به بررسی سامانه های جوی باغچه و سلول ماندبیولوژیکی در زیرحوزه های مختلف پرداخته شد و میزان گیرش آلودگی هر کدام از سامانه ها بر اساس مساحت مورد استفاده از آن، در زیرحوزه های مختلف برای دو آلودگی BODو TSSو همچنین با در نطر گرفتن قیمت اجرا این دو سامانه مورد بررسی و محاسبه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر مورد، یک مساحت بهینه در استفاده از سامانه وجود دارد که بیشترین بازدهی را با توجه به قیمت دارا می باشد. از طرفی به طور کلی، سلول ماند بیولوژیکی،دارای عملکرد بالاتری برای کاهشآلودگی در برابر جوی باغچه در مساحت یکسان دارد. لیکن، قیمت اجرا و بهره برداری بالاتری دارد. همچنین سلول ماند درآلودگی های بالاتر، بازدهی مطلوب تری دارد. با توجه به این نتیجه، استفاده از ترکیب جوی باغچه و سلول ماند در زیرحوزه های مختلف و با مساحت های مشخص به منظور کسب بیشترین راندمان و کمترین هزینه توصیه می گردد

کلیدواژه ها:

آلودگی ابهای سطحی ، جوی باغچه ، سلول ماند بیولوژیکی ، ولنجک تهران ، نرم افزارSWMM