تاثیر نانو ذرات اکسید روی و شکل جیره(خشک یا مرطوب) برمصرف خوراک، میانگین افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی در سنین 21 و 42 روزه گی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر نانو ذرات اکسید روی و شکل جیره(خشک یا مرطوب) بر مصرف خوراک، میانگین افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک جوجه های گوشتی در سنین 21 و 42 روزه گی با تعداد 240 قطعه جوجه یک روزه هیبرید راس 308 در قالب طرح 2×2 فاکتوریل با 4 تیمار، 4تکرار و کلا 16 واحد آزمایشی و 15 قطعه جوجه گوشتی در هر واحد آزمایشی اجرا گردید. جیره های آزمایشی شامل: تیمار1- جیره پایه(شاهد)، تیمارهای 2 الی 5 جیره خشک و مرطوب (به نسبت 1 به 1/3) با سطوح 100 یا 200 میلی گرم نانوذرات اکسید روی در کیلوگرم جیره اضافه گردید. در بررسی اثرات اصلی شکل جیره (خشک یا مرطوب) و میزان نانو ذرات اکسید روی جیره تفاوت معنی داری برای مقدار مصرف خوراک و میانگین افزایش وزن مشاهده نگردید (P>0/05) بررسی اثرات اصلی شکل جیره(خشک، مرطوب) برای ضریب تبدیل خوراک معنی دار شد(P<0/05) و جیره خشک ضریب تبدیل بهتری را نشان داد، اما برای نانو ذرات اکسید روی غیر معنی دار بود.(P>0/05) اثرات متقابل بین نوع شکل و نانو درات اکسید روی برای میانگین افزایش وزن غیر معنی دار بود.(P>0/05) اما برای ضریب تبدیل خوراک و مصرف خوراک معنی دار شد (P<0/05)و تیمار جیره مرطوب با سطح 200 میلی گرم نانو ذرات اکسید روی در کیلوگرم بیش ترین میزان مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک را داشت.

کلیدواژه ها:

نانو ذرات اکسید روی ، جوجه گوشتی ، مصرف خوراک ، ضریب تبدیل خوراک ، میانگین افزایش وزن