بررسی تأثیر میزان خروج از مرکزیت سازه بر روی خرابی پیش رونده در سازه های فلزی
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 894
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISSS05_070
تاریخ نمایه سازی: 1 آذر 1394
چکیده مقاله:
خرابی پیش رونده یک سازه به صورت یک واکنش زنجیره ای یا انتشار خرابی ناشی از صدمه موضعی به ناحیهنسبتاً کوچکی از سازه تعریف می شود. در این تحقیق برای یک ساختمان ٤ طبقه فلزی که یک بار در منطقه باخطر زلزله زیاد و بار دیگر در منطقه با خطر زلزله کم قرار گرفته است، پدیده خرابی پیش رونده مطالعه شده واثر میزان خروج از مرکزیت (فاصله مرکز جرم و مرکز سختی سازه در پلان آن) بر روی این پدیده بررسی شدهاست. به منظور تأمین خروج از مرکزیت کوچک از سازه با پلان مربعی و برای تأمین خروج از مرکزیت بزرگاز سازه با پلان L شکل استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که حذف ستون های گوشه کهدور از مرکز جرم قرار دارند و به مرکز سختی نزدیک ترند بحرانی تر بوده و احتمال تخریب کلی سازه بیشتراست. همچنین به دلیل نوع طراحی سازه های واقع در مناطق با لرزه خیزی پائین، میزان ماکزیمم جابجائی گرهبالای ستون محذوف بطور میانگین 2/4 برابر میزان ماکزیمم جابجائی این گره در سازه های واقع در مناطقلرزه خیزی بالا می باشد که این امرنشان دهنده ایمن بودن سازه های در مناطق با لرزه خیزی بالا نسبت به سازههای دیگر در برابر پدیده خرابی پیشرونده می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نادر فنائی
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
رضا جهاندار
دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش سازه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :