مقایسه زمان تناوب تحلیل دینامیکی طیفی واستاتیکی معادل مطابق استاندارد 2800 (آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله)

اثرات زلزله بر سازه ساختمان ها را می توان به روش های خطی و یا غیر خطی تحلیل نمود . در استاندارد 2800 ، برای ساختمان های منظمبا ارتفاع کمتر از 50 متر از تراز پایه ، روش های تحلیل استاتیکی معادل و تحلیل دینامیکی به دو صورت طیفی و تاریخچه زمانی در نظرگرفته شده است . یکی از پارامتر های اصلی در روش های تحلیل استاتیکی ، زمان تناوب اصلی نوسان (T) می باشد که به مشخصات ساختمان و ارتفاع آن بستگی دارد و با استفاده از روابط تجربی بند 2-3-6 استاندارد 2800 ویرایش سوم قابل محاسبه می باشد . تبصره 1 همین بند زمان تناوب روش های تحلیل دینامیکی را به شرط اینکه از 1/25 برابر زمان تناوب تحلیل استاتیکی بیشتر نباشد مجاز شمرده است. حال در پیش نویس 1 استاندارد 2800 ویرایش چهارم شرط تبصره 1 به 1/4 برابر ارتقا ء یافته است . در این تحقیق برای سازه های مختلف تا ارتفاع 50 متر با مدل سازی و تحلیل و طراحی سازه ها در نرم افزار، زمان تناوب اصلی نوسان به هر دو روش استاتیکی و دینامیکیمحاسبه سپس ضریب زلزله و برش پایه های استاتیکی و دینامیکی تمامی سازه ها بدست آمده است . با مقایسه نتایج عددی و جداول ومنحنی های مربوط به هریک از آنها مشاهده می گردد که پریود های استاتیکی و دینامیکی در ارتفاع های بالاتر دارای اختلاف می باشند و درنتیجه باعث تغییر در نیروی زلزله وارد بر ساختمان می شوند . نتیجه اینکه در سازه های با ارتفاع کوتاه و دارای سیستم باربر جانبی در هر دو راستا مهاربند ارتقاء ضریب افزایش زمان تناوب از 1/25 هیچ تاثیری در نیروی زلزله وارد به سازه ها ندارد ولی در ساختمان های با ارتفاع بلند و سیستم باربر جانبی قاب خمشی در هر دو راستا استفاده از ضریب افزایش 1/5 بجای استفاده از 1/25 و نیز در سیستم باربر جانبی ترکیبی ، مهاربند در یک راستا و قاب خمشی در راستای دیگر استفاده از ضریب افزایش 1/4 بجای 1/25 مناسب تر می باشد و ضریب افزایش 1/4 نیز بصورت محافظه کارانه وکلی در ویرایش جدید آیین نامه در نظر گرفته شده است.