عوامل ایجاد حاشیه نشینی در کلان شهر اهواز مطالعه موردی محلات ملاشیه،کوی سیاحی و کوی کارون

سکونت گاه های غیر رسمی حاصل شهرنشینی سریع و مشکلات اقتصادی کشورها و بخصوص کشورهای در حال توسعه میباشد. کشور ایران نیز پس از اصلاحات ارضی با این پدیده آشنا گردید. رشد چنین سکونت گاه هایی مشکلات زیادی در ابعاد اقتصادی اجتماعی و کالبدی در – کلان شهر ها به همراه داشته است. وقوع جنگ تحمیلی به رشد چنین سکونت گاه هایی در شهر اهواز افزود و بدنبال آن بازسازی مناطق جنگزده استان فرصت پرداختن به این پدیده نابهنجار شهری را از مسئولین سلب نمود. هدف این مقاله شناسایی علل شکل گیری حاشیه نشینی در کلان شهر اهواز و ارائه راه کارهای لازم می باشد. نتایج نشان میدهد که مهمترین علت شکل گیری این مناطق در شهر اهواز، مهاجرت شهر بهشهر ناشی از شرایط جنگی منطقه و شرایط اقتصادی شهرهای استان بوده و مهمترین انگیزه مهاجرت، انگیزه اقتصادی است. در همین راستا،ارزانی مسکن و زمین و نزدیکی به بستگان از مهمترین دلایل اسکان در محل سکونت فعلی ذکر شده است. در پایان مقاله راهکارهای لازم برای به حداقل رساندن برخی از نارسایی هاو مشکلات این مناطق حاشیه نشین پیشنهاد گردیده است

کلیدواژه ها:

مناطق حاشیه نشین ، حاشیه نشینی ، شهرنشینی ، مهاجرت ، کلان شهر اهواز