شناسایی و اولویت بندی موانع استقرار برنامه ریزی منابع سازمان 1(مطالعه موردی: خوشه صنایع غذایی شهر تبریز)

سیستم برنامه ریزی منابع سازمان راه حلی مبتنی بر فناوری اطلاعات بوده که تمام منابع سازمان توسط یک سیستم یکپارچه با سرعت، دقت و کیفیت بالا در کنترل مدیران سطوح مختلف به منظور مدیریت مناسب فرآیند برنامهریزی و عملیات سازمان قرارگرفته است. هدف کلی، شناسایی و اولویت بندی موانع استقرار این سیستتم در خوشه صنایع غذایی شتهر تبریز میباشد که از مطالعه پژوهشهای انجام شده در داخل/خارج کشور و همچنین مذاکره با اساتید، 13 مانع پیاده سازی و استقرار در قالب دو طبقه عوامل درون سازمانی و برون سازمانی شناسایی و پرسشنامهای تنظیم و اقدام به مصاحبه با مدیران و کارشناسان گردید و فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرمافزارهای SPSS20 و Excel2010ستفاده شد. نتایج نشان داد که از 8 عامل درون سازمانی: رشد و بلوغ ناکافی فناوری اطلاعات/عدم وجود تعهد و التزام کافی در مدیریت/فرهنگ کاربری نامناسب کامپیوتر/توانایی مالی ناکافی/عدم وجود تجربه مهندسی مجدد فرآیندها/ارتباطات نامناسب؛ و از 5 عامل برونسازمانی: قوانین و مقررات دولتی/اقتصاد و رشداقتصادی/فرهنگ و محیط منطقهای/زیرساختها؛ بعنوان موانع مؤثر در عدم استقرار این سیستم شناسایی و به منظور اولویت بندی از آزمون فریدمن استفاده گردید. بر اساس نتایج آزمون فریدمن، در بین موانع درونسازمانی عدم وجود تجربه مهندسی مجدد فرآیندها و در بین موانع برون سازمانی زیرساختها، حادترین موانع بود.