آموزش و پرورش پلی برای کمک به کاهش ضایعات

وجود منابع وسیع انرژی در کشور نباید ما را به این سمت بکشاند که نیازی به درست مصرف کردن نیست .موضوع بحث برانگیز روند افزایش ضایعات مواد غذایی یکی از چالش های اصلی برای دولتمردان اکثر کشورها به ویژه کشورهای در حال توسعه می باشد . سیاست مداران و اندیشمندان مجامع علمی در کشورهای جهان سوم در صدد برآمده تا برای کاهش ضایعات محصولات کشاورزی در مراحل کاشت ، داشت ، برداشت و مراحل توزیع و مصرف چاره اندیشی کنند . موضوعی که دولت مردان هر کشور باید در نظر گیرند ، تعیین خط مشی کلان در رابطه با کاهش ضایعات می باشد . پس از تعیین خط مشی و سیاست کلان بایستی مسئولیت ها و وظایف سازمان های خصوصی و دولتی مشخص و تعیین گردد . برای این امر دو راه حل باید در نظر گرفته شود . راه حل اول مربوط به بالا بردن سطح آگاهی عمومی در کاهش ضایعات از طریق روش های جلوگیری از ضایعات است . راه حل دوم تدوین سیاست ها از طرف دولت ها می باشد . اجرای این سیاست ها بعد از تدوین ، تاثیر سریعتری در کاهش ضایعات خواهند داشت . آموزش پرورش می تواند جایگاه خوبی برای ترویج فرهنگ بهره گیری درست از منابع باشد و باید باور داشته باشم که این مقوله کم اهمیت از بسیاری از مطالبی که در کتاب های درسی به دانش آوزان یاد داده می شود نیست . در نتیجه می توان برای ایجاد فرهنگ درست مصرف کردن و کاهش ضایعات کار کرد بدین وسیله فرهنگ درست مصرف کردن را به راحتی در سالهای آغازین رشد به کودکان و دانش آموزان آموخت به نحوی که با ورود دانش آموزان به جامعه و باز گشت آنان نزد خانواده خود به نوعی با سفیر فرهنگی سر و کار داشته باشیم . مقابل اتلاف منابع و افزایش ضایعات مقاومت می کنند و این فرهنگ را در کنار دیگر جلوه های فرهنگی که آموخته اند به دیگران منطقل می کنند .