تاثیر کودهای پتاسیم و نیتروژن تحت شرایط شوری بر خصوصیات خاک و عملکرد چغندرقند

این آزمایش در یکی از مزارع چغندرقند قوچان، با خاک لوم رسی وشوری خاک 3 دسی زیمنس بر متر، در سال 1385 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح پتاسیم 50 و 100 کیلوگرم در هکتار بااستفاده از کودهای سولفات پتاسیم (SK) و کلرید پتاسیم (CK) و دوسطح نیتروژن 80 و 120 کیلوگرم در هکتار با کود اوره بوده و آبیاری با آب شور (5/5 دسی زیمنس بر متر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی بصورت طرح فاکتوریل با سه تکرار بر روی گیاه چغندرقند (رقم لاتیتیا) در کرتهایی بهمساحت 4 متر مربع اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که نوع و مقدار کود پتاسیم بر عملکرد ریشه و اندام هوایی چغندرقند، پتاسیم محلول و تبادلی و فسفر خاک تاثیر معنی داری داشت. سطوح کود نیتروژن مصرفی نیز اثر معنی داری بر عملکرد اندام هوایی چغندرقند، پتاسیم محلول و تبادلی، فسفر و نیتروژن خاک داشت. بیشترین عملکرد ریشه در تیمار SK100N120 و کمترین در SK100N120 بترتیب با 37/5 و 23/5 درصد افزایش نسبت به شاهد بدستامد. در حالیکه عملکرد اندام هوایی در تیمار SK100N50 حداکثر و در تیمار CK100N120حداقل شده که نسبت به شاهد بترتیب 29/5 و 1/83 درصد افزایش معنی داری داشتند. بیشترین و کمترین مقدار پتاسیم محلول و تبادلی خاک بترتیب در تیمارها SK100N80 و CK100N120 مشاهدهشد. فسفر خاک تیمارهایحاوی کود کلرید پتاسییم در مقایسه با سولفات پتاسیم بیشتر بود. همچنین نیتروژن کل و قابل دسترس خاک در تیمارهای آزمایشی با 120 کیلوگرم نیتروزن در هکتار بیشتر بود که این تفاوتها در بین تیمارها و همچنین نسبت به شاهداز لحاظ آماری معنی دار بودند.

کلیدواژه ها:

کلرید پتاسیم ، سولفات پتاسیم ، نیتروژن ، شوری