دوره ابتدایی در ایران یادگیری مادام العمر مبنایی برای تغییر برنامه درسی

امروزه نمی توان، نقش آموزش وپرورش رابرای آینده جامعه کم اهمیت شمرد.ولیکن آموخته های دوران مدرسه ، برای نیل به اهداف متعالی ، نارساجلوه می کند. بنابراین ، یک بازاندیشی بنیادی درعناصر برنامه های درسی که منجربه بهسازی آموزش وپرورش شود، ضرورت دارد. به گونه ای که هرفرددریک فرایند دائمی، آگاهانه ومسئولانه ، درگیریادگیری شودوتعهد خودرا نسبت به خودآموزی ازطریق ایجاد، تقویت و تثبیت یادگیری مادام العمر ارتقا دهد. درحقیقت ایده یادگیری مادام العمر به عنوان یک راهبرد جهت دستیابی به اهداف متعالی آموزش ،ظهوریافته است .یادگیری مادام العمر بریادگیری تمرکزداردکه فردازگهواره تاگورازطریق تجاربی سازمان یافته یااتفاقی، رسمی یاغیررسمی به دست می آورد. حیدری همت آبادی، موسی پور وحری ( 1386) درمقاله ای بانام نظام برنامه ریزی درسی متناسب با توسعه سواداطلاعاتی ویادگیری مادام العمر اظهارداشتند که پذیرش تحقق جامعه اطلاعاتی، ضرورت همراه شدن باتحول در عرصه آموزش و پرورش، الزام مجهزشدن تمام افراد به خصوص دانش آموزان ازساله ای اول تحصیل به مهارت سواد اطلاعاتی درراستای رسیدن به هدف یادگیری مادام العمر برای ادامه بقاوزندگی درعصرکنونی این الزام راپدید می آورد که دراهداف وسیاست های آموزش وپرورش بازنگری صورت گیرد. علی رغم وجودتاکیدبسیاری دربیانیه های رسمی و ضرورت آموزش مادام العمر، ارتباط کمی بین عملکردای رایج در آموزش رسمی وراهبردها ، همچنین عوامل پیش برنده یادگیری مادام العمر وجوددارد (هلتربن، 1999).

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ، یادگیری مادام العمر ، آموزش ابتدایی