تاثیر زمان کاربرد آب شور بر عملکرد و برخی خصوصیات گیاه گندم

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,406

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ABYARI09_133

تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1386

چکیده مقاله:

یکی از مشکلات اساسی فعالیتهای کشاورزی در نواحی آب و هوایی گرم و خشک کشور، وجود منابع آب با کیفیت نامناسب است. وجود ابهای شور موجب محدودیت در توسعه کشاورزی و عدم استفاده بهینه از منابع آب و خاک می گردد. لذا بهره برداری از این قبیل منابع نیازمند اعمال مدیریت های ویژه ای است تا ضمن دستیابی به تولید بهینه، به کشاورزی پایدار دست یافت. بمنظور بررسی مدیریتهای مختلف کاربرد ابهای شور سه تیمار کیفیت آب آبیاری Q3,Q2, Q1 (با میانگین شوری های 1/7، 9 و 12/5 دسی زیمنس بر متر) و دو تیمار مدیریت آبیاری GU (کاربردد آب شیرین با شوری حدود 1/7 دسی زیمنس بر متر در مرحله جوانه زدن و استقرار گیاه و از این مرحله تا پایان فصل زراعی کاربرد آب با سه شوری فوق الذکر) و تیمار GQ (آبیاری یکنواحت با شوری های فوق الذکر از ابتدا تا انتهای فصل) در چهار تکرار بهصورت طرح آمای بلوکهاعی کامل تصادفی در قالب اسپلیت پلات در ایستگاه تحقیقات زهکشی و اصلاح اراضی کشاورزی رودشت اصفهان بر روی گندم پاییزه رقم جدید M-73-18 (سپاهان) موردآزمون قرار گرفت. به استناد نتایج حاصل شده تیمارهای مختلف شوری آب در صفات عملکرد دانه، عملکرد کاه، طول خوشه و ارتفاع گیاه در سطح احتمال آماری 1 درصد، در صفات وزن هزار دان و سطح برگ در سطح 5 دصد معنی دار بود. مقایسه میانگین صفات مختلف تیمارهای شوری آب آبیاری حاکی است که افزایش شوری آب آبیای در همه صفات اندازه گیری شده بجز پروتئین دانه باعث کاهش عملکرد شده است. اما با افزایش شوری پروتئین دانه افزایش یافته است. عملکرد دانه در تیمار Q2 نسبت به تیمار 37Q1 درصد کاهش داشته است. این مقدار در تیمار Q3 به 51/2 درصد کاهش رسیده است. در مورد زمان مصرف آب، آبیاری گندم تا مرحله جوانه زنی واستقرار گیاه با آب شیرین و پس از آن آبیاری تا انتهای فصل با آب شور باعث افزایش عملکرد می شود. میانگین صفات عملکرد دانه، عملکرد کاه، وزن هزار دانه، ارتفاع گیاه، طول خوشه و سطح برگ درتیمار GU نسبت به تیمار GQ بترتیب 4/1 , 11, 29/8 , 54/9, 51/7 و 15/8 درصد افزایش نشان داده است.مقدار پروتئین دانه در تیمار GU نسبت به تیمار GQ کاهش یافته است، اما میزان کاهش آن از نظر آماری قابل توجه نبوده است. مقایسه افزایش عملکرد بین مدیریت های اعمال شده نشان می دهد که تاثیر مدیریت مصرف آب در افزایش عملکرد قابل توجه بوده است.

نویسندگان

محمد فیضی

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان

بهروز مصطفی زاده

دانشیار گروه آب، دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

سیدفرهاد موسوی

استاد گروه آب، دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • . فیضی, م. (1377). تاثیر کیفیت آب بر عملکرد محصول ...
  • . فیضی، محمد. 1379 . گزارش نهائی بررسی تاثیر مدیریت ...
  • . فیضی، محمد. 1379 . گزارش نهائی بررسی تاثیر مدیریت ...
  • . فیضی، محمد. 1379. گزارش نهائی بررسی تاثیر مدیریت های ...
  • . یزدانی, ه. (1373). اثر تعداد آبیاری با آب شور ...
  • . فیضی, م. (1382). کارآیی مصرف آب با کیفیت های ...
  • .Hamdy, A. (1993) Saline irrigation practices and management. In: Towards ...
  • .Rhoades, J.D, Kandiah, A., Mashali, A.M., 1992. The use of ...
  • . Minhas, P.S. and Gupta, R.K. (1993). Conjunctive use of ...
  • نمایش کامل مراجع