اثر بخشی آموزش مبتنی بر نظریه ی عصب روانشناختی بینایی رنگ ها بر بهبود نارساخوانی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه ی عصب روان شناختی بینایی رنگ ها بر بهبود نارساخوانی دانش آموزان نارساخوان پایه ی اول مراکز اختلالات یادگیری اهواز بود. در این پژوهش 30 دانش آموز پسر و دختر نارساخوان به صورت نمونه ی در دسترس با جایگزینی تصادفی در دو گروه کنترل ( 15 نفر) و آزمایش ( 15 نفر) قرار گرفتند . هر دو گروه در 12 جلسه ی 45 دقیقه ای آموزش به روش آگاهی واج شناختی شرکت کردند و آموزش گروه آزمایش مبتنی بر نظریه ی روان شناختی بینایی رنگ ها بود. پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری آزمون خواندن و نارساخوانی نما بود . و تجزیه و تحلیل داده ها به روش کوواریانس یک متغیره ANCOVA در سطح P<0.05 انجام شد. یافته ها نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل در میزان بهبود خواندن، تفاوت معنادار وجود داشت

کلیدواژه ها:

نظریه ی عصب روان شناختی بینایی رنگها ، نارساخوانی ، آگاهی واج شناختی