بررسی تاثیر نحوه چیدمان فضایی در ذخیره انرژی گرمایی در معماری خانههای سنتی تبریز

در کنار توجه به پیشرفتهای نظری و عملی جهانی در زمینه کنترل شرایط حرارتی در ساختمانها، فهم روشهای کنترل بومی و چگونگی تعامل ساختمانهای سنتی با محیط طبیعی در هر محدودهای می تواند یافتههای ارزشمندی برای استفاده در معماری امروز به وجود آورد. بناها و معماری بومی و سنتی و نحوه چیدمان هر منطقه از هر اقلیم حاصل تجربه و عملکرد سالیان متمادی مردمانی است که تلاش کردهاند، با استفاده از مواد و مصالح بومی و راهکارهای متنوع بناهای خود را با محیط زیست و شرایط اقلیمی بومی خود وفق داده و هویت معماری متمایزی از سایر مناطق برای خود به وجود آورند. این بناها شاهکارهایی ناب از معماری و دانش گذشتگان برای انسانهای امروز در خود محفوظ داشتهاند. این اصول دلیل اصلی توجه به تحقیق در بناهای سنتی از نظر اقلیمی میباشد. تحلیل جامع و کامل این مسأله میتواند در بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمانهای امروزی نقش بسزایی داشته باشد. این اصل در کشور ما که موضوع ذخیره و اصلاح الگوی مصرف به عنوان بحثی مهم بیان شده است، خانههای سنتی در بافت سنتی تبریز دارای روشهای فراوان کنترل شرایط حرارتی است که استفاده از هر یک منوط به شناخت درست از نحوه عملکرد و تاثیرگذاری در ایجاد شرایط آسایش میباشد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، مسکن ، معماری ، حفظ محیط زیست ، صرفه جویی