شهر الکترونیک و نقش آن در مدیریت تقاضای سفر با تأکید بر دورکاری در راستای برنامه ریزی حفاظت محیط زیست

امروزه رشد روزافزون شهرنشینی همراه با پیچیده تر شدن مسائل و مشکلات شهری، از جمله گسترش کالبدی آنها تقاضا برای سفرهای شهری را با مشکلات متعددی روبرو ساخته است. مدیریت تقاضای حمل و نقل یکی از راهکارهای موثر برای جلوگیری از افزایش بی رویه تقاضا و کنترل هرچه بهتر آن است. در عصر حاضر فناوری اطلاعات مهمترین ابزار برای مدیریت صحیح کلیه واحدهای اقتصادی، اجتماعی و... محسوب میگردد. که استفاده از آن را می توان یکی از روش های کاهش تقاضای سفر قلمداد نمود. شهر الکترونیکی بر اساس اصول و مبانی پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات شکل گرفته و به عنوان یکی از کاربردهای این فناوری در حال توسعه است. بنابراین به منظور حل مشکلات و معضلات به وجود آمده این پژوهش درصدد مطالعه کاربرد موثر فناوری اطلاعات و ارتباطات در راستای کاهش تقاضای سفرهای شهری می باشد. همچنین دورکاری به عنوان یکی از ارکان شهرالکترونیک و از جمله استراتژ یهای مدیریت تقاضای حمل و نقل که بر سفرهای کاری تمرکز دارد و با پیشرفت های فناوری وسیستم های اطلاعاتی و ارتباطی همبستگی زیادی دارد در این پژوهش مطرح شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است و داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، اسنادی جمع آوری گردیده است

کلیدواژه ها:

شهرنشینی ، شهر الکترونیک ، دورکاری ، مدیریت تقاضای سفر ، حفاظت محیط زیست