آثار حقوقی وکالت بانکها در قبول سپرده های سرمایه گذاری مشتریان

قرارداد سپرده سرمایه گذاری مدت دار ، نسبت به طرفین یعنی بانک و اشخاص، آثار حقوقی دارد که موضوع این مقاله بررسی این آثاراست . در بانکداری متعارف ، سپرده گذاران در ازای سپرده گذاری خود در بانک ، سود ثابتی دریافت می کنند ، از آنجا که این سود ازپیش تعیین شده در شرع مقدس اسلام و قوانین جمهوری اسلامی ایران از مصادیق ربا است ، بانکها برای تجهیز منابع بانکی ، با اشخاصقراردادهای تحت عنوان سپرده سرمایه گذاری مدت دار منعقد می نمایند ، که بنیاد و شالوده این قراردادها از نظر حقوقی بر رابطه وکیل- موکل استوار است . مقاله حاضر سعی دارد آثار حقوقی وکالت بانکها در قبول سپرده سرمایه گذاری را بررسی نماید از این رو درفصل نخست تلاش شده است قوانین مرتبط ، عقود و ویژگیهای اصلی این قراردادها شناسائی شود و در فصل بعد آثار حقوقی وکالتدر قراردادهای سپرده گذاری مشخصگردد . در این مقاله از روش کتابخانه ای و توصیفی استفاده شده است . بانکها در جذب سپردههای سرمایه گذاری مشتریان به مثابه وکیل امین از جانب صاحبان سپرده ها در استفاده از اینگونه منابع برای مصارف خاص درچارچوب قراردادها و عقود اسلامی اقدام می نمایند و بر مبنای اصل مشارکت در سود و زیان آن سهیم هستند .

کلیدواژه ها:

وکالت ، سپرده سرمایه گذاری ، قرارداد ، سود ، بانکها