بررسی تغییرات برخی صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گندم بهاره (رقم پیشتاز) بر اثر کاربرد پاکلوبوترازول

به منظور بررسی اثر روش های کاربرد تنظیم کننده ی رشدی پاکلوبوترازول بر برخی صفات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گندم بهاره، رقم پیشتاز، آزمایشی در کشتزار پژوهشی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه مراغه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 16 تیمار و سه تکرار در سال زراعی 1392 اجرا شد. فاکتورها شامل پیش تیمار (p1 = بذر خشک ( شاهد) ، p2 = هیدروپرایم، p3 = پرایم با 25 میلی گرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول، p4 = پرایم با 100 میلی گرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول) و افشانه کردن ( f1 = افشانه با آب مقطر ( شاهد) ، f2 = افشانه کردن با 30 میلی گرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول، f3 = افشانه کردن با 60 میلی گرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول، f4 = افشانه کردن با 90 میلی گرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول) میشد. نتایج نشان داد که اثر متقابل روش های پیش تیمار و افشانه کردن پاکلوبوترازول بر شاخص برداشت و وزن خشک سنبله معنی دار شد. بالاترین مقدار شاخص برداشت 34/43 درصد، مربوط به پیش تیمار با 25 میلیگرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول و افشانه کردن با 30 میلی گرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول بوده و کمترین مقدار آن 18/05 درصد، مربوط به عدم پیش تیمار و افشانه کردن با آب مقطر بود. بالاترین مقدار وزن خشک سنبله 1/23 گرم، مربوط به پیش تیمار با 25 میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول و افشانه کردن با 90 میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول بوده و کمترین مقدار آن 0/6467 گرم، مربوط به بذر خشک ( شاهد) و افشانه کردن با آب مقطر ( شاهد) بود. نتایج اثر کاربرد پیش تیمار بذر، تفاوت معنی داری را بر تعداد دانه در سنبله، وزن دانه ی سنبله، شاخص برداشت سنبله، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک نشان داد. بالاترین مقدار تعداد دانه در سنبله، وزن صد دانه، شاخص برداشت سنبله، عملکرد اقتصادی و عملکرد بیولوژیک مربوط به پیشتیمار 25 میلی گرم در لیتر محلول پاکلوبوترازول بوده و کمترین مقدار مربوط به بذر خشک ( شاهد) بود. نتایج پژوهش حاضر، بیانگر تاثیر مثبت ماده ی تنظیم کننده ی رشدی پاکلوبوترازول در افزایش میزان شاخص برداشت با افزایش تعداد دانه در سنبله و وزن دانه ی سنبله میباشد.

کلیدواژه ها:

افشانه کردن ، پاکلوبوترازول ، پیش تیمار بذر ، گندم بهاره