بررسی توانایی گیاه فستوکای بلند (Festuca arundinacea) در پا لایش خاکهای آلوده به روی

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 987

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AEFSJ01_034

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394

چکیده مقاله:

آلودگی خاک توسط فلزاتسنگین اغلب ناشی از فعالیتهای انسانی بوده و منبع اصلی آلودگی محیطزیست به فلزاتسنگین ناشی از احتراق سوختهای فسیلی، صنایع ذوب فلز، ضایعات شهری، زهکشهای صنعتی، لجن فاضلاب، فعالیت های پالایشی و پتروشیمیایی، استفاده از کودهای آلی و آفتکشهای حاوی ترکیبات فلزی عنوان شده است. روی یکی از این عناصرسنگین است که در غلظت بالا موجب آلودگی خاک میشود و اثراتی مثل افزایش pH آب، خاک، جذب توسط گیاه و به دنبال آن افزایش غلظت روی در گیاه و در نتیجه نابودی گیاه خواهد شد و در خاک موجب اختلال در فعالیت میکروارگانیسم ها و کرمهای خاکی میشود.گیاه پالایی به عنوان تکنیکی مبتنی بر استفاده از گیاهان برای حذف فلزات سمی از خاک، راهکاری موثر و اقتصادی میباشد و با توجه به اینکه امروزه روشهای بیولوژیک به روشهای فیزیکی و شیمیایی ترجیح داده میشود، بدین منظور تحقیق حاضر با هدف پاکسازی یا کاهش آلایندگی روی در خاکهای آلوده با کاربرد چمن فستوکا بلند( Festuca arundinacea ) صورت گرفتهاست. پس از آماده سازی خاک، بذرهای چمن فستوکا در گلدانهای 3 کیلوگرمی کشت و آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با اعمال هفت سطح غلظتی از آلاینده سولفات روی (800، 600، 400، 200، 100 ، 50 ، 0 میلی گرم بر کیلوگرم) در سه تکرار صورت پذیرفت. نتایج حاکی از آن بود که چمن فستوکا در این سطوح غلظتی توانست مقدار زیادی از آلاینده را جذب نموده بطوریکه در سطح 800 میلی گرم بر کیلوگرم به میزان 961/2 میلی گرم بر کیلوگرم را در ریشه و میزان 856/63 میلی گرم بر کیلوگرم را در اندام هوایی انباشته ساخت. تجزیه و تحلیل صورت گرفته بر روی گیاه فستوکا نشان داد این گیاه میتواند در خاک آلوده به مقادیر بالای روی بدون تاثیر نامطلوب بر عوامل رویشی به رشد خود ادامه دهد.

نویسندگان

سحر غدیری بیدهندی

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

محمدهادی فرپور

دانشیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

مجید حجازی مهریزی

مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

مجید حجازی مهریزی

استادیار گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران