سنتز مشتقات بنزوفنون به عنوان جاذب UV و نقش آنها در کاهش آلودگی محیط زیست

در میان صنایع شیمیایی، صنایع رنگسازی و پوشش یکی از گسترده ترین منابع آلاینده محیط زیست بشمار می روند . این صنایع با انتشار ترکیبات آلی فرار ) ) VOC ، با رها سازی رنگینه ها یا رنگدانه های سمی، و به جا گذاشتن بسپارهایی که نیمه عمر بالایی دارند، موجب آلودگی محیط زیست می شوند . برای کاهش آلایندگی این صنایع روش های مختلفی بکار رفته است . یکی از آنها افزایش طول عمر رنک و پوشش و جلوگیری از رنگ آمیزی مجدد است تا از آلودکی محیط زیست از یک طرف و صرفه جویی در مصرف منابع طبیعی از طرف دیگر باعث کاهش عوامل آلاینده محیط زیست می شود . یکی از عوامل موثر در افزایش عمر پوشش و رنگ، استفاده از ترکیبات جاذب UV است که باعث پایداری نوری بسپارهای پوشش شده، و از تغییر شید رنگ جلوگیری می کنند . یکی از پرمصرف ترین ترکیبات جاذب UV مشتقات - 2 هیدروکسی بنزوفنون است . در این پروژه تعدادی از مشتقات جدید آن سنتز شده و میزان کارایی آنها به عنوان جاذب UV در رنگ های آلکیدی، که از منابع ترکیبات آلی فرار است، بررسی شده است . نتایج نشان می دهد که افزودن این مواد پایداری نوری رنگ را افزایش داده و به علت عدم نیاز به رنگ آمیزی مجدد، از انتشار مواد آلاینده و مصرف منابع طبیعی اضافی جلوگیری می کند .

کلیدواژه ها:

ترکیبات آلی فرار ) ) VOC ، بنزوفنون ها ، مواد جاذب UV ، افزودنی بسپار ، آلاینده محیط زیست ، پایداری نوری