خیابان هنر خلاقیتی نو در ارتقاءکیفیت فضا در شهرهای ایرانی اسلامی نمونه موردی خیابان هنر خوشنویسی

هنرهای عمومی و تأثیرات آن، جایگاه ویژهای در هنر معاصر جهان داشته است. بسیاری از هنرمندان به جای پرداختن به مخاطبین خاص خود در موزهها و نگارخانهها به ارتباطی گستردهتر روی آوردند که در آن نه تنها مخاطبین افرادی دعوت شده به یک نمایشگاه نبودند بلکه در بسیاری موارد اثر هنری با مشارکت آنها تعریف و تکمیل میشد. چند سالی می شود که خلاقیتی نو، به نام خیابان هنر 1 در بسیاری از نقاط جهان به این منظور به اجرا در آمده است. خیابان هنر، مجموعهای از نوآوریها و نقشآفرینیهای هنرمندانه است، که با هدف اصلی ایجاد ارتباط میان شهروندان فعال میشود. این خیابان مختص هنرمند محلی است تا هنر با وسعت دوستداشتنی خود جادوی کنجکاوی انسان را در میان دغدغههای زندگی شهری برانگیزد و هنرمند محلی رغبت، انگیزه و فرصت عرضه هنری که برای آموختن آن وقت وانرژی صرف کرده است را در یک محیط مناسب شهری به دست آورد. اینگونه میشود که هنر ایرانی و جلوههایی از هنر جهانی به بطن زندگی شهروندان سرک میکشد. طراحی این خیابان، علاوه بر رونق اقتصادی، فضایی پویا و فعال با تعاملات اجتماعی بالا پدید می آورد که سرزندگی و احیاء هویت در زندگی شهری و همچنین ارتقاء منظر شهری از پیامدهای مثبت آن می باشد. این مقاله ضمن معرفی این ایده نو در صدد پاسخ بر این سوال است که چگونه می توان با ساماندهی مجدد خیابان زمینه ارتقاء منظر شهری را در شهرهای ایرانی اسلامی فراهم نمود، به گونه ای که نوعی وحدت میان عملکرد تمامی عناصر آن پدید آید. در این راستا اصول و معیارهایی جهت مکان یابی خیابان هنر و عناصر مورد نیاز آن نیز تعریف شده است

کلیدواژه ها:

خیابان هنر ، زیبایی شهری ، خلاقیت ، هنر ، شهر ایرانی اسلامی