بازشناسی فرهنگ اسلامی در جست و جوی تداوم مسکن معاصر ایران

اگر فرهنگ را مجموعه آداب، سنن، رفتار، آگاهیهای یک جامعه که در حرکت به سوی یک هدف دارد تعریف کنیم تقریبا همه چیز جزء فرهنگ می باشد معماری هم که خود مجموعه جوابها و واکنشهای انسان است به محیط زیست خود جزء فرهنگ است. از این منظر در فرهنگ اسلامی، اسلام برای تمامی جنبه های زندگی مسلمانان دستورات و اصولی دارد. این دستورات در بر گیرنده یک روش جامع می باشد که فعالیتهای انسانی در مقیاسهای متعدد و در سطوح مختلف اعم از جنبه های عمومی و خصوصی مطابق با آن انجام می پذیرند. اسلام تاکید زیادی به جمع، جامعه و فعالیت های اجتماعی دارد. مسلمانان در عین برخورداری از زندگی فردی و مزایای آن در جامعه ای متشکل از افراد زندگی می کنند و زندگی اجتماعی و گروهی برای آنان از ارزش و اهمیت والایی برخوردار است. چگونگی پاسخگویی به نیاز های انسان مهم ترین موضوع فعالیتهای انسانی است. اصلی ترین و ماندگارترین ساحت حیات انسان ساحت معنوی اوست، و به تبع آن نیازهایی نیز برای استکمال و استعلای این نیازهست. در حیطه هنر و معماری، توجه به جنبه باطنی آثار و پدیده های هنری،منجر به نگرشی در طراحی معماری می گردد که معنا گرایی نام دارد. در ادامه این مقاله بر آن خواهد بود تا ضمن معرفی انسان معاصر، نیازهای وی به بررسی راهکار، بر مبنای فرهنگ اسلامی همچنین بررسی بحران معنوی و تاثیر آن بر معماری معاصر ایران بپردازد

کلیدواژه ها:

جهان بینی اسلامی ، بحران هویتی ، معماری معاصر ایران