بررسی مبانی نظری طراحی مجتمع های تفریحی،توریستی،اقامتی

امروزه در جهان با توجه به دیدگاه های جدید در مورد گردشگری و تعاریف نهادهای جهانی، پدیده ی تفریحی توریستی به عنوان بخشی از تمدن معاصر و یک شیوه ی جهانی برای تأمین نیازهای معنوی انسان و ارتقاء کیفیت زندگی از طریق همبستگی جوامع و فرهنگهای کوچک و بزرگ، محسوب می شود. از این دیدگاه گردشگری شامل سه عرصه اصلی محلی، ملی و بین المللی است که از هم جدایی ناپذیرند. در واقع در پیوند و همکاری این سه بخش است که اهداف عالی و نهایی گردشگری تحقق پیدا می کنند و حتی رونق و نتایج اقتصادی تفریحی توریستی نیزبه این همکاری وابسته است. از این رو فعالیت های تفریحی توریستی اقامتی وقتی از نظر اقتصادی مفید و سودآور خواهد بود که از نظر اجتماعی و فرهنگی ارزش آفرین باشد. دلبستگی و علاقه انسان به طبیعت، ریشه هایی عمیق در نیازهای زیستی، روانی و اجتماعی او دارد. به همین دلیل تلاش برای تأمین آنها یکی از عوامل اساسی در تأمین رضایت، آسایش و سعادت انسان محسوب می شود. از طریق فعالیت تفریحی، انسان در کانون ارتباطات مختلفی قرار می گیرد که در ان ارزشها و لذتهای عاطفی، جسمانی، شناختی، اجتماعی، زیباشناختی و غیره در هم می آمیزد و اثراتی پایدار و عمیق در زندگی انسان به وجود می آورد.

کلیدواژه ها:

فراغت ، اماکن تفریحی و توریستی ، طراحی ، مبانی نظری