طراحی مجتمع اقامتی تفریحی ساحلی با رویکرد طبیعت گرا (نمونه موردی شهر بندرلنگه)

در این پژوهش به مبانی نظری درباره طبیعت و گردشگری وهمچنین طراحی یک مجموعه تفریحی اقامتی پرداخته شده است.محیط و منظر طبیعی میراثی است که خداوند برای بشر آفریده استو بشر باید در حفظ و نگهداری از آن بکوشد، که کمترین آسیب بهآن برساند. این محیط طبیعی می تواند بستری باشد که انسان در انبه گشت و گذار بپردازد و به آرامش روحی و فکری دست یابد.تفریح و گردشگری یک روش مناسب برای گذران اوقات فراغت استکه در طرح این مجموعه مد نظر است. بنابراین استفاده از اصولطراحی اقلیمی در طرح آن مفید و مطلوب به نظر می رسد. استفادهاز نور و حرارت خورشید، جهت گیری مناسب و رو به خورشید، تهویهطبیعی و استفاده ازفرم های متنوع و هماهنگ با محیط زیست ازاصول مورد استفاده در شرح این مجموعه است. با توجه به وجودجاذبه های طبیعی و اماکن دیدنی و زیارتی در شهربندرلنگه و اطرافآن و نبودن مکانی برای اقامت آنها، در این طرح تلاش شده است کهمکانی طراحی شود که علاوه بر امکان اقامت گردشگران، زمینه ایبرای آشنایی گردشگران با ویژگی های فرهنگی مردم منطقه ازنزدیک فراهم کند و همچنین مردم شهر نیز برای اوقات فراغت خودبتوانند از آن استفاده کنند. در طراحی این پروژه اقلیم و معماری بارویکرد طبیعت، اهداف اساسی طرح، شکل وموقعیت سایت و مبانینظری نقش بسیار پر رنگی داشته اند به صورتی که هر اتفاقی درسایت تحت تاثیر یکی از موارد می باشد.

کلیدواژه ها:

مجموعه تفریحی ، مجموعه اقامتی ، معماری طبیعت گرا