رابطه ی شیوه های فرزند پروری با انگیزه ی پیشرفت دانش آموزان دختر پایه های دوم و سوم راهنمایی شهرستان اندیمشک

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی شیوه های فرزند پروری با انگیزه ی پیشرفت دانش آموزان دختر پایه های دوم و سوم راهنمایی شهرستان اندیمشک بود. این پژوهش توصیفی و از نوع پژوهش های همبستگی است که در دسته تحقیقات توصیفی یا غیر آزمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری این تحقیق شامل 150 دانش آموز دختر پایه های دوم و سوم راهنمایی شهرستان اندیمشک بودند و از طریق روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش منابع کتابخانه ای و پرسشنامه های شیوه های فرزند پروری دیانا بامرید و آزمون انگیزه پیشرفت هرمنس بودند. داده های به دست آمده از پرسشنامه ها با کمک نرم افزار SPSS و در دو بخش توصیفی و استنباطی (ظریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که رابطه مثبت و معنادار (MR-0/41 و p-0/001) بین شیوه فرزند پروری آزادانه و انگیزه پیشرفت در بین دانش آموزان وجود دارد و بین شیوه های فرزند پروری مستبدانه و مقتدرانه این رابطه معنادار نبود. در واقع می توان گفت که وجود شیوه فرزند پروری آزادانه در والدین، سبب افزایش و تقویت انگیزه پیشرفت دانش آموزان دختر می گردد.

کلیدواژه ها:

شیوه فرزند پروری آزادانه ، شیوه فرزند پروری مقتدرانه ، شیوه فرزند پروری مستبدانه ، انگیزه پیشرفت