تأثیر توانمندسازی روانشناختی بر بهره وری منابع انسانی (مطالعه مورد سازمان بیمه تأمین اجتماعی شهرستان مریوان)

دوره کنونی حیات بشری با تحولات و دگرگونی های شگفت انگیزی همراه است. سازمان ها به عنوان زیرمجموعه ای از حیات انسانی، باید برای بقاء و بالندگی، خود را در رویارویی با این تحولات عظیم آمادهنمایند، در غیر این صورت از گردونه دنیای رقابتی خارج می شوند. در این میان نقش نیروی انسانی بهعنوان عامل برتر به وضوح به چشم می خورد. پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه توانمندسازیروانشناختی کارکنان و بهره وری منابع انسانی سازمان بیمه تأمین اجتماعی شهر مریوان در سال 1393صورت گرفت. بدین منظور 103 نفر از کارکنان به روش نمونه گیری جامعه محدود مورد انتخاب قرارگرفته و به پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی اسپیتزر و میشرا و پرسشنامه محقق ساختهبهره وری پاسخ دادند. برای تحلیل فرضیه های تحقیق از آزمون رگرسیون همزمان استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که 0/48 درصد واریانس بهره وری منابع سازمانی توسط متغیر توانمندسازی روانشناختی و سایر مؤلفه های آن پیش بینی می شود. و سهم سایر متغیرها (موثر بودن، شایستگی، حق انتخاب، اعتماد و معناداری) در پیش بینی بهره وری منابع انسانی به ترتیب 0/252، 0/312، 0/22، 0/171، 0/334 می باشد. به عبارتی بین توانمندسازی روانشناختی و تمامی ابعاد آن با بهره وری منابع انسانی رابطه مستقیم و معناداری وجود داشت. بدین معنا که با افزایش سطح توانمندسازی روانشناختیکارکنان بهره وری منابع انسانی نیز بالا خواهد رفت و با کاهش آن نیز بهره وری کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، بهره وری ، منابع انسانی ، سازمان تأمین اجتماعی