بررسی روابط کاهندگی برای زلزله حوزه نزدیک تهران و کاربرد آن در تحلیل خطر لرزهای احتمالاتی

اکثر روابطی که اثر جهتپذیری و سایر اثرات زلزله حوزه نزدیک در آن لحاظ شده باشند نتایج روابط کاهندگی موجود را به گونهای تصحیح میکنند که دادههای مربوط به نواحی نزدیک گسل در آنها دیده شده باشند و در این نواحی پاسخی منطقی داشته باشند. اثرات جهتپذیری به بزرگای زلزله، فاصله از ساختگاه مورد نظر و پریود شتاب طیفی بستگی دارد. اندرکنش اثرات جهتپذیری با بزرگای زلزله و فاصله، تناسب برقرار کردن میان اثر بزرگا و فاصله را در برابر اثرات جهتپذیری با مشکل روبرو میسازد. در واقع برای رفع این ایرادات بهتر است که دادههای مربوط به اثرات جهتپذیری در تشکیل روابط کاهندگی شرکت داده شوند و از ابتدا در روابط سهیم باشند تا اینکه به صورت تصحیح بر روی نتایج آنها وارد شوند. روشی برای داخل کردن اثرات جهتپذیری در روابط کاهندگی ارائه میشود که نتایجی بسیار نزدیک به واقعیت در تمام نواحی چه نزدیک به گسل و چه دور از گسل ارائه میکند

کلیدواژه ها:

حوزه نزدیک ، پالس ، روابط کاهندگی ، تحلیل خطر ، تهران