بررسی تاثیر جداگانه ی اجزای تشکیل دهنده ی بتن بر مقاومت فشاری 28 روزه ی آن

بتن به عنوان یکی از پرمصرف ترین مصالح ساختمانی، نقش مهمی در استحکام ساختمان ها دارد. با توجه به این که دستیابی به مقاومت فشاری مناسب بتن همواره یکی از اساسی ترین دغدغه های تحقیقات متخصصین بوده است، هدف از این تحقیق بررسی تأثیر اجزای تشکیل دهنده ی بتن به طور جداگانه روی مقاومت فشاری آن می باشد. در این مطالعه، تعداد 90 نمونه ی بتنی با طرح اختلاط های مختلف در آزمایشگاه ساخته شد و مقاومت فشاری 28 روزه آنها اندازه گیری شد. سپس تأثیر عوامل مختلف روی مقاومت فشاری بتن به طور جداگانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که با افزایش میزان میکروسیلیس، مقاومت فشاری بتن افزایش می یابد. این آزمایش برای چندین نسبت آب به سیمان مختلف انجام شد و در تمام موارد نتایج مشابه ی بدست آمد. همچنین نتایج نشان داد که افزایش نسبت آب به سیمان منجر به کاهش مقاومت فشاری بتن می گردد، در حالی که برای مقدار ثابت آب، با افزایش میزان سیمان، مقاومت فشاری بتن افزایش می یابد. در نهایت، تأثیر میزان سنگدانه ی مصرفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش نسبت سنگدانه ریز به درشت مقاومت فشاری بتن افزایش می یابد . آگاهی نسبت به عوامل مهم بر مقاومت فشاری بتن، در دستیابی به طرح اختلاط بهینه آن با مقاومت موردنظر با صرف زمان کم بسیار مؤثر است.

کلیدواژه ها:

بتن ، مقاومت فشاری ، میکروسیلیس ، نسبت آب به سیمان ، سنگدانه