شناسایی شاخص های مدیریت بحران در شهر با رویکرد پیشگیری وآمادگی مطالعه موردی شهر مشهد

در این پژوهش با توجه به محدود بودن مطالعات پیشین با بهره گیری از اطلاعات کتابخانه ای ، مقالات ، ترجمه کتب ، بازدیدهای میدانی همچنین اسناد، گزارشات و سایت های معتبر علمی و مدارک موجود مرتبط با مدیریت بحران و بحرانهای شهری به جمع آوری اطلاعات و با استفاده از پرسشنامه های طراحی شده ، مصاحبه و پرسش از صاحب نظران در شهر مشهد به شناسایی شاخصها پرداخته و به پردازش و تحلیل اطلاعات مربوط اقدام گردیده است. جامعه آماری در این پژوهش شامل 75 نفر از صاحب نظران حوزه مدیت بحران شهری می باشد که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه بصورت تصادفی برابر 75 نفر در نظر گرفته شد. و برای بدست آوردن فرضیات از آزمون t1 نمونه ای استفاده گردید. سطح آزمون نیز در تمام مراحل 5057 در نظر گرفته شد. پردازش داده ها با استفاده از آمار توصیفی، جداول فراوانی، آزمون t1 نمونه ای و آزمون فریدمن و دو نرم افزارهای Excel7555 و SPSS 75 صورت پذیرفت . در پایان پس از انجام تحلیل، نگارنده به ارائه پیشنهادات و راهکارهای اجرایی جهت دستیابی به وضعیت مطلوب مدیریت بحران پرداخته است . نتایج پژوهش در این تحقیق نشان میدهد که شناسایی شاخصهای مدیریت بحران تا چه اندازه می تواند در برنامه ریزی نقش داشته باشد همچنین در ادامه، وقوع بلایای طبیعی ، میزان تلفات و آسیب پذیری ناشی از آن ، در جوامع در حال توسعه بیشتر از کشورهای توسعه یافته می باشند و این فقط با یک برنامه ریزی و اولویت بندی شاخص ها در مدیریت بحران شهری صورت می گیرد . تمرکز پژوهش حاضر بر روی برنامه ریزی در مدیریت بلایا می باشد .در پایان پس از انجام تحلیل، نگارنده به ارائه پیشنهادات و راهکارهای اجرایی جهت دستیابی به وضعیت مطلوب مدیریت بحران پرداخته است

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، حوادث غیر مترقبه ، مشهد ، مدیریت شهری ، بلایا ، شهر