مروری بر تجارب طراحی خیابان های شهری با تأکید بر ارتقاء سرزندگی

سرزندگی امروزه حلقه مفقوده شهرها و فضاهای شهری می باشد. با توجه به اینکه فضاهای شهری بخش عمده ای از فضاهای ما رادر بر گرفته اند لذا ضرورت ارتقاء کیفی این فضاها از طریق ایجاد سرزندگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.به دلیل عدم وجود سرزندگی در فضاهای شهری بسیاری از مشکلات روانی در افراد به وجود آمده است. بنابراین پاسخگویی به نیازهای اجتماعی افراد در این گونه فضاها و ایجاد فرصت های مناسب برای کسب این نیازها لازم و ضروری می باشد. در این بین خیابان ها به عنوان اصلی ترین فضاهای شهری که افراد با ساختار سنی و جنسی گوناگون همواره در آن حضور دارند و به عنوانبستری برای شکل گیری و تقویت روابط اجتماعی در شهرها به حساب می آیند از اهمیت فراوانی برخوردارند. امروزه به دلیل توجه بیش از اندازه به جنبه های کمی فضا نسبت به جنبه های کیفی آن منجر به کاهش سرزندگی در بسیاری از خیابان ها شده است. از این رو در این مقاله با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای به بررسی برخی از تجارب جهانی در زمینه ایجاد و ارتقاء سرزندگی درخیابان های شهری پرداخته شده است و با استخراج عوامل مشترک راهکارهای ارتقاء سرزندگی در خیابان ها بدست آمده است. به طور کلی در این مقاله عواملی همچون توجه به مسیرهای پیاده، تنوع کاربری، خوانایی، هویت و افزایش کیفیت محیطی از بررسی مقایسه بین تجارب داخلی و خارجی مستخرج شده است

کلیدواژه ها:

سرزندگی ، خیابان های شهری ، تجارب جهانی ، فضاهای شهری ، مسیرهای پیاده ، تنوع کاربری