بررسی نقش شاخص های مطلوبیت منظر شهری در پیاده راه ها نمونه موردی: خیابان بوعلی شهر همدان

گسترش روز افزون شهرها و ورود اتومبیل به عرصه فعالیت های شهری و دگرگونی ارتباطات اجتماعی، جذابیت خیابانها و فضاهای پیاده را متاثر نمود و موجب تاکید بیش از حد به حرکت سواره و حل مسائل آن، به عنوان اصلی ترین شرط رونق اقتصادی-اجتماعیشهر، توسط برنامه ریزان و مدیران شهری شد. فضاهای عمومی مهمترین بخش های شهر را تشکیل می دهند که یکی از این فضاها،پیاده راه ها هستند. مسیر پیاده تجلی گاه حیات مدنی شهر و محل رخداد وقایع و فعالیت های اجتماعی شهروندان در زندگی و حیات شهری می باشد. مطالعه حاضر بر آن است تا پس از تعریف شاخص های اصلی، به صورت توصیفی-تحلیلی و از طریق مطالعات اسنادی،با در نظر گرفتن مسیر پیاده به عنوان فضای شهری و با برشمردن عناصر منظر شهری و شاخص هایی که سبب ایجاد مطلوبیت درمنظر شهری می شوند؛ راهکارهایی جهت مطلوب ساختن منظر شهری مسیرهای پیاده عرضه کند و در این مورد محور خیابان بوعلی شهر همدان به عنوان نمونه موردی انتخاب شد و شاخص های اصلی در این محور مورد تدقیق قرار گرفته است. نتایج خاصل از اینپژوهش بیانگر آن است که علی رغم اینکه این محور یکی از اولین انتخاب های افراد برای پیاده روی می باشد، اما برخی از شاخص هایاصلی پیاده راه مطلوب را ندارد به طور مثال به شاخص حس مکان و وحدت توجهی نشده که از کمبودهای این مسیر به عنوان یک مسیر مطلوب برای پیاده از نظر منظر شهری محسوب می شود، اما شاخص تنوع در طراحی مورد نظر قرار گرفته است. قابل ذکر است که به دلیل کمبود مجال تحقیق در این مطالعه، تنها به عوامل کالبدی موثر بر منظر شهری مسیر پیاده پرداخته شده، اما باید توجه داشت که سایر عوامل نیز به نوبه خود نقش مهمی در ایجاد مطلوبیت منظر دارند

کلیدواژه ها:

شاخص های مطلوبیت ، منظر شهری ، پیاده راه ها ، خیابان بوعلی ، شهر همدان